Γιώργος Σιακαντάρης: Μεταπολιτική - Το σημερινό όνομα του παλαιού νεοφιλελευθερισμού

Αναδημοσίευση από i-eidiseis.gr  31.10.2023

Η δυτική αντιπροσωπευτική Δημοκρατία δεν απειλείται πλέον από συνταγματάρχες, πραξικοπήματα και τανκς. Απειλείται από φαινόμενα που γεννιόνται από την απογοήτευση των πολιτών από την πολιτική και τους πολιτικούς.

Ο όρος μεταπολιτική ακούστηκε πολλές φορές και άλλες τόσες αμφισβητήθηκε από πολλούς με αφορμή την εκλογή του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ κ. Κασσελάκη. Πολλοί τον αρνούνται εντελώς. Εξαρτάται όμως από το τι περιεχόμενο δίδεται στον όρο. Αν με τον όρο εννοείται το τέλος της πολιτικής, αυτή όντως δεν υπάρχει. Αν όμως αυτή εννοείται ως συνέχεια του προβληματισμού που αναπτύχθηκες στις αρχές του 21ου αιώνα για τη μεταδημοκρατία, υπάρχει και με το παραπάνω. Η δυτική αντιπροσωπευτική Δημοκρατία δεν απειλείται πλέον από συνταγματάρχες, πραξικοπήματα και τανκς. Απειλείται από φαινόμενα που γεννιόνται από την απογοήτευση των πολιτών από την πολιτική και τους πολιτικούς. Κατάσταση που ξεκινά από τη δεκαετία του 1990, ίσως και λίγο νωρίτερα, και κορυφώνεται σήμερα που οι πολίτες πιστεύουν πως τα πολιτικά προβλήματα λύνονται καλύτερα από μη πολιτικούς.

Αλλαγή Παραδείγματος στην Πολιτική: Η απάντηση στην αποχή

Γράφει ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ από το Κιλκίς Στέφανος Παραστατίδης

Η κατάρριψη του «ρεκόρ αποχής» στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές επιβάλλεται να αποτελέσει αντικείμενο προβληματισμού. Γιατί οι πολίτες δεν είναι αδιάφοροι για την πολιτική. Συζητούν για πολιτική στις παρέες τους, για τα προβλήματα που τους απασχολούν, για τις προσδοκίες τους που ματαιώνονται. Αλλά δεν ψηφίζουν.

Αν δούμε την εξέλιξη της συμμετοχής στις εκλογές διαπιστώνουμε ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με σημαντικά εθνικά διακυβεύματα και ισχυρά κοινωνικά αιτήματα. Η συμμετοχή ήταν υψηλή όταν οι Έλληνες πίστευαν ότι έχουν την δύναμη με την ψήφο τους να αλλάξουν κάτι. Αυτή είναι και η κινητήριος δύναμη για να πάει κανείς στην κάλπη. Αυτό είναι που λείπει σήμερα, η αίσθηση ότι με την ψήφο σου μπορείς να αλλάξεις τη ζωή σου προς το καλύτερο. Το πολιτικό περιβάλλον δημιουργεί στους πολίτες μια διαρκώς αυξανόμενη αίσθηση ότι «δεν έχει νόημα να ψηφίσω αφού τελικά δεν θα αλλάξει τίποτα».

Για αυτό επείγει να κάνουμε τολμηρά βήματα για να μην μεγαλώσει κι άλλο η απόσταση που αισθάνεται ο πολίτης από την πολιτική και τους εκπροσώπους της. Απόσταση που συνεπάγεται σοβαρά πια προβλήματα νομιμοποίησης της κοινωνικής εκπροσώπησης και της πολιτικής αντιπροσώπευσης.

Περιφέρειες, Δημοκρατικός Προγραμματισμός και Ισχυρές δημοκρατικές Ηγεσίες.

 Του Δημήτρη Ι. Κατσούλη

Οι Περιφέρειες συμπληρώνουν δέκα τρία χρόνια λειτουργίας και η θέση τους διαρκώς περιθωριοποιείται και μετατρέπεται σε υποχείριο της Κεντρικής Κυβέρνησης. Άλλωστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόσφατα  διακήρυξε ότι «είναι σημαντικό να έχουμε περιφερειάρχες που ενστερνίζονται το όραμα μας για τον τόπο». Η πρωθυπουργική ρήση είναι ασφαλώς έκφραση της αλαζονείας του μονοπολικού πολιτικού καθεστώτος, όπως διαμορφώθηκε μετά τις  πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, αλλά αντιστρατεύεται επίσης το ευρωπαϊκό κεκτημένο της αυτοδιοίκησης που επιτάσσει την συνέργεια του κεντρικού κράτους, των πόλεων και Περιφερειών  με όρους επικουρικότητας και συνεργασίας και όχι την ιδεολογικοπολιτική υποταγή των ηγεσιών των Περιφερειών και των Δήμων στο κυβερνητικό κόμμα, είτε αυτό επιτυγχάνεται με την κατασκευή του εκλογικού συστήματος των αυτοδιοικητικών εκλογών είτε με την χειραγώγηση διαμέσου της απειλής μη πρόσβασης στους πόρους που διανέμει το κεντρικό κράτος.

Χθες έθεσε με άρθρο του το μείζον διακύβευμα των Περιφερειακών Εκλογών ο Υποψήφιος Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας Λουκάς Αποστολίδης (http://tetradioaftodioikisis.blogspot.com/2023/08/blog-post.html ). Η επανάκτηση της εγκαταλειμμένης  αρχής διακυβέρνησης του Δημοκρατικού Προγραμματισμού ως βασικής αρχής της πολυεπίπεδης δημοκρατικής διακυβέρνησης συνιστά την προϋπόθεση για να αποκτήσουν οι θεσμοί της Αυτοδιοίκησης και εν προκειμένω οι Περιφέρειες την θέση που πρέπει να έχουν, κατά αντιστοιχία με το ευρωπαϊκό αυτοδιοικητικό κατεστημένο.

Πώς θα διαμορφωθεί και θα υλοποιηθεί το νέο παραγωγικό μοντέλο;

 του Γιάννη Καλογήρου*

Αναδημοσίευση: https://socialdemo.gr/           17/07/2023 

Μια από τις επείγουσες εκκρεμότητες που μας άφησε η 15ετία των πολλαπλών και ποικιλόμορφων κρίσεων (2008-2023) είναι η ανάγκη για τη διαμόρφωση ενός νέου παραγωγικού προτύπου για την ελληνική οικονομία. Στόχος του θα είναι να  διευκολύνει την ελληνική παραγωγή και τις ελληνικές επιχειρήσεις ώστε να σταθούν στον εντεινόμενο διεθνή ανταγωνισμό και να βελτιώσουν τη θέση τους στον γρήγορα μεταβαλλόμενο διεθνή καταμερισμό εργασίας σε μια εποχή «πολυκρίσεων».

Εξάλλου, η επιτακτική ανάγκη του μετασχηματισμού του παραγωγικού και επιχειρηματικού συστήματος είναι μια απάντηση στον μακροχρόνιο κίνδυνο που ελλοχεύει για τη χώρα μας στο παραγωγικό επίπεδο, το οποίο συνήθως είναι η αναπαραγωγή του υφιστάμενου παραγωγικού και επιχειρηματικού ιστού στο πλαίσιο μιας ανάκαμψης παραδοσιακού τύπου, με τη διατήρηση όμως όλων των χρόνιων ελαττωμάτων της επιχειρηματικής, οικονομικής και κοινωνικής πρακτικής.

Αν και η αναγκαιότητά του νέου παραγωγικού μοντέλου πολυαναφέρεται στο  δημόσιο διάλογο εδώ και κοντά δύο δεκαετίες και η αναζήτησή του έχει απασχολήσει ερευνητές, μελετητικούς φορείς, διαμορφωτές της κοινής γνώμης και  παραγωγικούς φορείς, δεν υπάρχει μια καθαρή εικόνα για το ποιο πρέπει και μπορεί να είναι το περιεχόμενό του, η στόχευσή του και πιο συγκεκριμένα με ποιες δημόσιες παρεμβάσεις, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και επιχειρηματικές πρακτικές, αλλά και με την κινητοποίηση ποιων κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών δυνάμεων, μπορεί να υλοποιηθεί.

Τι επιτελικό κράτος χρειαζόμαστε;

του Θεόδωρου Καρούνου

Αναδημοσίευση: https://socialdemo.gr/          14/07/2023

Η συζήτηση για το επιτελικό κράτος δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη καθώς προσκρούει με την πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά πολίτες και επιχειρήσεις όταν αλληλεπιδρούν με τη δημόσια διοίκηση, που παραμένει αναποτελεσματική λόγω γραφειοκρατίας και πολυνομίας. Πρόοδος έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια κυρίως στις περιπτώσεις εκείνες όπου παρέχονται πλήρως ψηφιοποιημένες υπηρεσίες μέσω του gov.gr και δεν απαιτείται προσωπική επίσκεψη σε δημόσια υπηρεσία.

Για να έχουμε ένα επιτελικό κράτος απαιτείται κάτι πολύ περισσότερο από τους μπλε φακέλους που μοιράζονται στο 1ο υπουργικό συμβούλιο και περιέχουν τους στόχους του κάθε υπουργείου. Το “Επιτελικό Κράτος”, που εισήχθη από την προηγούμενη κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, ήταν ένα υπερσυγκεντρωτικό σύστημα διοίκησης της κυβέρνησης από το γραφείο του Πρωθυπουργού, το οποίο ωστόσο δεν ήταν σε θέση να διαχειρίζεται αποτελεσματικά το κυβερνητικό έργο.

ΟΙ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΈΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑΣ

 

του Θεόδωρου Ν. Τσέκου*

Αναδημοσίευση από : https://socialdemo.gr/          12/07/2023

Η «ΑΠΡΌΣΜΕΝΗ» ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ «ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΗΓΗΜΑ»

Η Νέα Δημοκρατία παρά τις διαχειριστικές και πολιτικές αδυναμίες της πρώτης τετραετίας, που θα ήταν αναμενόμενο να στοιχίσουν εκλογικά σε οποιοδήποτε κυβερνητικό κόμμα (ποσοστό θανάτων από την πανδημία και γενικότερα προβλήματα στο σύστημα υγείας, διαχείριση πυρκαγιών στην Εύβοια και την Αττική, τραγωδία Τεμπών, πληθωρισμός τροφίμων που πλήττει τα λαϊκά στρώματα, κρίση στέγης, επιδείνωση ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, αύξηση δημοσίου χρέους [υπερέβη τα 400 δις παρά την πρόσφατη ποσοστιαία πτωτική τάση του λόγω κυρίως του πληθωρισμού], σκάνδαλο παρακολουθήσεων, πελατειακά φαινόμενα, χαριστικές απευθείας αναθέσεις και επιδοτήσεις, αποτυχίες των πολιτικών για τα ΑΕΙ κλπ), κέρδισε άνετα τις εκλογές χάρη στο συνολικό αφήγημα που διαμόρφωσε: αυτό της κανονικότητας, της ομαλοποίησης και της αισιοδοξίας. Η προοπτική και το αισιόδοξο αφήγημα μέτρησαν πολύ περισσότερο ακόμη και από προφανείς κυβερνητικές αδυναμίες και αποτυχίες.

Η αναγκαιότητα της κοινωνικής οικονομίας και της επάρκειας εξειδικευμένου προσωπικού στην πράσινη – ψηφιακή μετάβαση της Ελλάδας

Του Γιώργου Αρβανητίδη 

Αναδημοσίευση: https://republic.gr/futureofwork/el/ 5 Ιανουαρίου, 2023

Η εποχή των πολυκρίσεων

Ζούμε σε μια μεταβατική εποχή όπου τέσσερις επάλληλες κρίσεις (οικονομική, κλιματική, υγειονομική και ενεργειακή) διαμορφώνουν μια νέα πραγματικότητα στην οικονομική και κοινωνική δομή σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία. Κάθε σχεδιασμός για το αύριο γίνεται πλέον με άλλα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα. Η συνειδητοποίηση της ανάγκης αυτών των αλλαγών είναι το στοίχημα της επόμενης ημέρας.

Το ζητούμενο λοιπόν είναι να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη διαφορετικής οργάνωσης οικονομίας και κοινωνίας, ώστε να δείξουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα σε επόμενες κρίσεις. Διαφορετική οργάνωση σε τοπικό αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο. Ειδικά στην Ελλάδα πρέπει επιτέλους σε αυτή την συγκυρία να «τρέξουμε» ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο. Να βάλουμε ως στόχο ένα παραγωγικό μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης που θα μετασχηματίσει την οικονομία σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία μέχρι το 2050. Η κοινωνική οικονομία με συνεταιριστικά σχήματα, τα οποία βρίσκονται στον αντίποδα των ολιγοπωλίων και των πολυεθνικών και η επάρκεια προσωπικού που θα σηκώσει το βάρος της πράσινης – ψηφιακής μετάβασης της χώρας είναι δυο πολύ κρίσιμες παράμετροι για την επίτευξη αυτού του στόχου.

Η αναγκαιότητα της κοινωνικής οικονομίας

Η κοινωνική οικονομία δρα και αναπτύσσεται σε όλους σχεδόν τους οικονομικούς τομείς, την υγεία και πρόνοια, τον πολιτισμό, το περιβάλλον, την εκπαίδευση αλλά και την ενέργεια. Οι οντότητες της κοινωνικής οικονομίας δρουν μέσα από διάφορες νομικές μορφές, στην κάθε χώρα που δραστηριοποιούνται και μπορούν, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, να συνεισφέρουν στη δημιουργία θέσεων εργασίας, στη στήριξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και γενικά στη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής. Και μπορεί μεν το θεσμικό όσο και το νομικό, οικονομικό και επιχειρηματικό πλαίσιο των κοινωνικών επιχειρήσεων στην Ε.Ε. να διαφέρει μεταξύ των κρατών μελών, αλλά είναι βέβαιο ότι παρά τις όποιες διαφορές, τα μοντέλα κοινωνικής επιχειρηματικότητας προσδίδουν αναπτυξιακή ώθηση σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.

Η Κοινωνική Οικονομία και η Απασχόληση

Του Στέλιου  Κατωμέρη  

Αναδημοσίευση: https://republic.gr/futureofwork/el/    27 Μαρτίου 2023

Το φαινόμενο της ανεργίας εμφανίστηκε παράλληλα με την μισθωτή εργασία και ήταν σύμπτωμα της εκμηχάνισης της παραγωγής σε μια περίοδο έξαρσης του ανταγωνισμού των βιομηχανικών κρατών της δυτικής Ευρώπης στον 19ο αιώνα. Θεωρήθηκε ως μια «προσωρινή διαταραχή» (Smith, Malthus, J.S.Mill) ενώ η οικονομική και πολιτική ελίτ επέρριψε την ευθύνη για τη κατάσταση τους στους ίδιους τους ανέργους. Η Κοινωνική Οικονομία εμφανίζεται ως όρος για πρώτη φορά το 1830 στο έργο του Γάλλου οικονομολόγου Charles Dunoyer “Nouveau traité d’économie sociale” ενώ το 1896, o Leon Walras Μελέτη στο “Etudes d’ economie Sociale”, διαπίστωνε ότι η ΚΟ είναι τομέας δραστηριοτήτων συνεταιρισμών και ενώσεων αλληλασφάλισης. Είχαν προηγηθεί άλλωστε επιτυχημένες προσπάθειες ίδρυσης συνεταιριστικών οντοτήτων, αρχικά στην Βρετανία και ειδικότερα στα βιομηχανικά κέντρα οι οποίες είχαν σκοπό την εξασφάλιση τροφίμων σε χαμηλές τιμές για τους εργαζόμενους και ανέργους των περιοχών αυτών.

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις ως μοχλοί μετασχηματισμού

Του Thorben Albrecht

                                     Αναδημοσίευση: https://republic.gr/futureofwork/el/ 21 Φεβρουαρίου, 2023

Μεγατάσεις και ο αντίκτυπός τους στην οικονομία

Ο πράσινος και ο ψηφιακός μετασχηματισμός αποτελούν τις μεγατάσεις που θα κυριαρχήσουν στις οικονομίες μας τα επόμενα χρόνια. Λόγω της πολλαπλής κρίσης που βιώνουμε ίσως είναι δυσκολότερο να αντεπεξέλθουμε σε αυτές τις τάσεις, αλλά δεν παύουν να είναι θεμελιώδεις και μετασχηματιστικές. Μάλλον ισχύει το αντίθετο: Η πανδημία του κορονοϊού επιτάχυνε τη χρήση ψηφιακής τεχνολογίας στη δημόσια διοίκηση, καθώς και σε θέσεις εργασίας σε όλους τους τομείς, ενώ και η εξ αποστάσεως εργασία ήρθε για να μείνει. Οι διακοπές στην αλυσίδα εφοδιασμού οδήγησαν τις εταιρείες στη χρήση ψηφιακών εργαλείων για καλύτερη λειτουργία της αλυσίδας εφοδιασμού. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η συνακόλουθη ενεργειακή κρίση (κρίση τιμών) τελικά επιτάχυνε τη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια στην Ευρώπη.

Επομένως, είναι πολύ πιθανό ο πράσινος και ο ψηφιακός μετασχηματισμός των οικονομιών μας όχι μόνο να συνεχιστεί, αλλά και να επιταχυνθεί τα επόμενα χρόνια. Υπό το πρίσμα αυτών των αλλαγών, προκειμένου να προστατευθούν αλλά και να ενισχυθούν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των εργαζομένων, χρειαζόμαστε ισχυρές συνδικαλιστικές οργανώσεις που όχι μόνο «υπερασπίζονται» τα δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά λειτουργούν ως μοχλοί χάραξης μιας διαφορετικής πορείας μετασχηματισμού, με περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας, καθώς και νέα δικαιώματα για τους εργαζομένους.

Αλέκος Παπαδόπουλος: Τα ρίσκα του εξωραϊσμού της δημοσιονομικής κατάστασης

 

ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Πρώην Υπουργός Οικονομικών

Ανοιχτή επιστολή προς τους Αρχηγούς των τριών μεγαλύτερων ελληνικών κομμάτων.

Θέμα: Τα ρίσκα του εξωραϊσμού της δημοσιονομικής κατάστασης

 

Αξιότιμοι κύριοι Πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας, ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ,

Απευθύνομαι σ’ εσάς με αίσθηση ευθύνης, επίγνωσης και σεβασμού, με αφορμή την πρόσφατη ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ, η οποία ανακοίνωσε, μεταξύ άλλων, ότι το 2022 έκλεισε με πρωτογενές πλεόνασμα 273 εκ. Το συγκεκριμένο δημοσιονομικό στοιχείο προβλήθηκε μετ’ επιτάσεως ως δήθεν πρωτοφανές επίτευγμα, ενώ αντίθετα άλλα δημοσιονομικά στοιχεία μείζονος σημασίας προβλήθηκαν ανεπαρκώς ή αποσιωπήθηκαν παντελώς.

Συγκεκριμένα, αποσιωπήθηκε ότι το 2022:

Μόνιμος Πληθυσμός της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας κατά Δήμο και Δημοτική Ενότητα

 

3098  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (Έδρα: Λαμία,η)   508.254

3099    ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ (Έδρα: Λαμία,η)      137.793

3100    ΔΗΜΟΣ ΛΑΜΙΕΩΝ (Έδρα: Λαμία,η)  66.657

3101      ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΛΑΜΙΕΩΝ              58.289

3102      Δημοτική Κοινότητα Λαμιέων      47.529

3103      Δημοτική Κοινότητα Αγίας Παρασκευής  824

3104      Δημοτική Κοινότητα Ανθήλης      1.233

3105      Δημοτική Κοινότητα Δίβρης         123

3106      Δημοτική Κοινότητα Θερμοπυλών             482

3107      Δημοτική Κοινότητα Καλαμακίου              78

3108      Δημοτική Κοινότητα Κόμματος    493

3109      Δημοτική Κοινότητα Κωσταλέξη 275

3110      Δημοτική Κοινότητα Λυγαριάς    692

3111      Δημοτική Κοινότητα Μεγάλης Βρύσης     816

3112      Δημοτική Κοινότητα Ροδίτσης     2.841

3113      Δημοτική Κοινότητα Σταυρού      2.241

3114      Δημοτική Κοινότητα Φραντζή      662

Γιώργος Σπύρου: Επιστολή στο ΤΕΕ για τις εγκαταστάσεις του Τσιμεντάδικου και όχι μόνο...

 

Προς

Τα μέλη της Ειδικής Επιτροπής του Περιφερειακού Τμήματος Εύβοιας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, που συγκροτήθηκε μετά από αίτημα ομάδας πολιτών (Διά του Προεδρείου)

Κοιν.:

1. Διοικούσα επιτροπή του ΤΕΕ Εύβοιας

2. Οικονομικό και Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο

 3. Εργατικό Κέντρο Εύβοιας

 

Πληροφορούμαι ότι ύστερα από αίτημα ομάδας πολιτών, συστήθηκε Ειδική Επιτροπή από το Επιμελητήριο σας, η οποία συνεδριάζει και συζητά επί του ζητήματος το οποίο προέκυψε, αναφορικά με το μέλλον του από δεκαετίας περίπου σχολάζοντος εργοστασίου τσιμέντου, που ήταν εγκατεστημένο και λειτουργούσε στην θέση «Μικρό βαθύ» της Δημοτικής Ενότητας Αυλίδας.

Είναι γνωστό ότι εδώ και καιρό αποξηλώνονται τα μηχανικά μέρη του εργοστασίου και επιχειρείται κατεδάφιση των κτιριακών του εγκαταστάσεων.

Επίσης είναι γνωστό ότι ο Οργανισμός Λιμένων Ευβοίας (ΟΛΝΕ), προωθεί μέσω ενός master plan την χωροθέτηση εμπορικού λιμένα στους σχολάζοντες προβλήτες του πρώην εργοστασίου τσιμέντου, ενώ παράλληλα έχει ήδη εκμισθώσει τη χερσαία του ζώνη σε ιδιώτη, για να χρησιμοποιηθεί ως ιδιωτικός εμπορικός λιμένας, παρά την αντίθετη στάση του σωματείου των λιμενεργατών.

Τι συμβαίνει με τα λιμάνια Χαλκίδας και Κύμης και το ΤΑΙΠΕΔ;

 

Η ανακοίνωση του Δημήτρη Διαμαντίδη, Γραμματέα Τομέα Ναυτιλίας ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής για την απόφαση της Κυβέρνησης να αναθέσει στο ΤΑΙΠΕΔ τις αρμοδιότητες της «Αρχής Σχεδιασμού» για τα λιμάνια Μυτιλήνης, Χαλκίδας και Κύμης επισημαίνει σωστά ότι «Τα δε κίνητρα της επιλογής παραμένουν ακατανόητα, καθώς το μόνο έργο που έχει να επιδείξει το ΤΑΙΠΕΔ από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα είναι να ιδιωτικοποιήσει με τις ευλογίες του ΣΥΡΙΖΑ τις «αρχές σχεδιασμού» σε Πειραιά, Θεσσαλονίκη, και λίγες ημέρες πριν, με τις ευλογίες της ΝΔ, να ιδιωτικοποιήσει την «αρχή σχεδιασμού» στην Ηγουμενίτσα.» Σε ότι αφορά τα δύο λιμάνια της Εύβοιας τα κίνητρα είναι ακόμη περισσότερο ακατανόητα, όταν η Απόφαση του Υπουργού κ. Πλακιωτάκη 3000.0/19299/15.3.2023 είναι γενική και αφηρημένη. Η Αρχή Σχεδιασμού κατά το άρθρο 159 του Ν. 4635/2019 ήταν η Αρχή Διοίκησης των λιμένων πλην εκείνων που είχαν ανατεθεί στο ΤΑΙΠΕΔ. Τροποποιήθηκε όμως με τον Ν. 4938/2022 και έτσι μπορούν να προστεθούν στο ΤΑΙΠΕΔ και άλλοι λιμένες. Τι είναι η Αρχή Σχεδιασμού; Η δημόσια αρχή που προβαίνει στην εκπόνηση σχεδίου ή προγράμματος (περ. ζ του άρθρου 2 της της κοινής υπουργικής απόφασης ΥΠΕΧΩΔΕ/ΕΥΠΕ/ οικ. 107017 (Β` 1225/2006)).  Ποιο είναι το πεδίο εφαρμογής του Σχεδιασμού; Κατά το άρθρο 3 της ανωτέρω ΚΥΑ «Η Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση (Σ.Π.Ε.) πραγματοποιείται πριν από την έγκριση ενός σχεδίου ή προγράμματος ή την έναρξη της σχετικής νομοθετικής διαδικασίας, με την επιφύλαξη της παραγράφου 2, για σχέδια ή προγράμματα εθνικού, περιφερειακού, νομαρχιακού ή τοπικού χαρακτήρα τα οποία ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και ειδικότερα:

Γιώργος Παπανδρέου: Συμμετοχική Δημοκρατία αντί μίας εξουσίας λάφυρο προς κατοχή.

Συνέντευξη Στην Εφημερίδα “Δημοσιογραφος” Και Στον Γιώργο Λαουτάρη

1. Η κυβέρνησή σας θέσπισε την πιο ριζική μεταρρύθμιση της αυτοδιοίκησης, τον «Καλλικράτη», που άλλαξε ριζικά τον χάρτη των Δήμων. Περιγράψτε μας τις αντιδράσεις που έφτασαν τότε στο γραφείο σας. Σίγουρα μεταξύ αυτών θα υπήρξαν και κάποιες από την περιοχή μας. Αισθάνεστε δικαιωμένος για εκείνη την απόφαση;

Το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» του 2010, αποτελεί συνέχεια του Προγράμματος Καποδίστριας (1997). Και τα δύο, είναι μεταρρυθμίσεις που εισήγαγε το ΠΑΣΟΚ. Στον πυρήνα τους είχαν τη φιλοσοφία της συνένωσης υπαρχόντων Δήμων, με σκοπό την αποκέντρωση της εξουσίας με την ενίσχυση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και με γνώμονα την ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών.

Και ο «Καλλικράτης», όπως και ο «Καποδίστριας», βρήκε ισχυρές αντιδράσεις που εκφράστηκαν ακόμη και με μεγάλες κινητοποιήσεις, κατανοητές αλλά και άδικες ως προς το περιεχόμενό τους, καθώς παρά την όποια επιχειρηματολογία που αναπτύχθηκε για να χτυπηθεί αυτή η απολύτως αναγκαία μεταρρύθμιση, η ουσία που ενόχλησε, ήταν ότι καταργήθηκε ένας πολύ μεγάλος αριθμός θέσεων εξουσίας, αλλά και αχρείαστων και κοστοβόρων οργανισμών που απορροφούσαν σημαντικούς πόρους που πλήρωναν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο οι πολίτες.

Βέβαια, επειδή καλό είναι να αναδεικνύεται η αλήθεια που πάντα είναι ωφέλιμη, ούτε η πολιτεία, ούτε και οι ίδιοι οι δήμοι και οι περιφέρειες, με κάποιες φωτεινές βέβαια εξαιρέσεις, έπραξαν στη συνέχεια τα δέοντα για να ενισχυθεί περαιτέρω η συμμετοχή των πολιτών, η διαβούλευση και η λογοδοσία, ώστε οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης να καταστούν και πιο ανοιχτοί και πιο αποτελεσματικοί όσον αφορά την αποστολή τους.

Το εκλογικό σύστημα των Αυτοδιοικητικών Εκλογών του 2023

 

ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΕΔΡΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ 2019 ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΧΑΛΚΙΔΕΩΝ  ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Του Δημήτρη Ι. Κατσούλη

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του 2023 θα διεξαχθούν σε ένα διαφορετικό θεσμικό τοπίο, εκείνο που διαμόρφωσε ο Ν.4804/2021 ο οποίος κατέστρωσε νέο εκλογικό σύστημα ή κατά κυριολεξία επανέφερε το πλειοψηφικό σύστημα που ίσχυσε το 2006 «πειραγμένο» ως προς το ποσοστό εκλογής του Δημάρχου και του Περιφερειάρχη, δηλαδή ορίζει ότι Δήμαρχος ή Περιφερειάρχης εκλέγεται ο υποψήφιος του συνδυασμού που πρώτευσε  υπό την προϋπόθεση ότι έλαβε το 43%+1 των εγκύρων ψηφοδελτίων. Έτσι το όριο της εκλογής στον πρώτο γύρο υποχώρησε από το 50%+1 στο 43%+1 (το 2006 ήταν 42%+1). Σε διαφορετική περίπτωση διεξάγεται επαναληπτική εκλογή μεταξύ των δύο πρώτων συνδυασμών.

Εισάγεται για πρώτη φορά το όριο του  ποσοστού 3% των εγκύρων ψηφοδελτίων για να μετέχει ο συνδυασμός στην κατανομή των εδρών. Συνεπώς συνδυασμοί που έλαβαν ποσοστό εγκύρων ψηφοδελτίων μικρότερο του 3% μένουν έξω από το συμβούλιο.

Ο συνδυασμός του Δημάρχου ή του Περιφερειάρχη λαμβάνει εκ του νόμου τα 3/5 των εδρών και οι επιλαχόντες συνδυασμοί που έχουν υπερβεί από 3% και άνω λαμβάνουν αναλογικά τα 2/5 των εδρών.

Δ.Ο. ΠΑΣΟΚ -Κίνημα Αλλαγής Δήμου Χαλκιδέων: Οι προγραμματικοί άξονες για μία προοδευτική δημοτική πολιτική

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΗΜΟΥ ΧΑΛΚΙΔΕΩΝ 

Πλαίσιο προγραμματικών κατευθύνσεων

της Δ.Ο. ΠΑΣΟΚ Δήμου Χαλκιδέων

ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

 

Στην βάση του Κινήματος συναντιόμαστε πολίτες που βιώνουν καθημερινά τα προβλήματα της πόλης, που ζουν και εργάζονται σε αυτήν, που έχουν δικαίωμα συμμετοχής στη διαμόρφωση ενός προγράμματος δράσης για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, για τη δημιουργίας μίας αξιοβίωτης πόλης, για την Αλλαγή της μακροχρόνιας μίζερης, εσωστρεφούς και άκρως συντηρητικής διαχείρισης των δημοτικών ζητημάτων. Στο ερώτημα: τι δουλειά έχει ένα κόμμα στην Αυτοδιοίκηση; η απάντηση είναι απλή. Τα κόμματα ως θεσμοί πολιτικής συμμετοχής και διαμεσολάβησης οφείλουν να είναι παρόντα όπου διαμορφώνονται και ασκούνται οι δημόσιες πολιτικές και οφείλουν να προτείνουν προγράμματα και λύσεις σύμφωνα με τον πολιτικό τους προσανατολισμό.

Το παρακάτω πλαίσιο θέσεων απευθύνεται στους πολίτες και όχι σε δημοτικές παρατάξεις ή συνδυασμούς.

Η Δ.Ο. του ΠΑΣΟΚ του Δήμου Χαλκιδέων δεσμεύεται ότι θα αγωνιστεί για την επικράτηση και την υλοποίηση των παρακάτω προγραμματικών κατευθύνσεων.