Ενεργειακή Δημοκρατία και "πράσινη ανάπτυξη". Η πρόκληση για την Εύβοια

Του Δημήτρη Ι. Κατσούλη

Υπάρχει και ο δρόμος της Ενεργειακής Δημοκρατίας. Θεωρητικά όλοι μπορούμε να γίνουμε συμπαραγωγοί ενέργειας. Ο ήλιος, ο αέρας δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Το εργαλείο για την συμμετοχική παραγωγή της ενέργειας είναι οι Ενεργειακές Κοινότητες (Ν.4513/2018, ΦΕΚ Α 9/23.1.2018)  στις οποίες μπορούν να μετέχουν όχι μόνο μικροί ή μεσαίοι παραγωγοί, αλλά και Δήμοι και Περιφέρειες, μπορεί επίσης να μετέχουν και οι καταναλωτές.

Η Ενεργειακή Δημοκρατία είναι κατά την γνώμη μας ο σωστός δρόμος για να βαδίσουν οι τοπικές κοινωνίες της Εύβοιας στην εποχή της πράσινης ενέργειας.

ΕΥΒΟΙΑ: Η στρατηγική της ενεργειακής δημοκρατίας απάντηση στους εισβολείς στρατηγικούς μεγαλο-επενδυτές των ΑΠΕ

Του Δημήτρη Ι. Κατσούλη

Ανακοινώθηκε χθες (18.2.2021)  από την Διϋπουργική Επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων η  ένταξη μίας μεγάλης επένδυσης του ΕΛΛΑΚΤΩΡ στην Εύβοια, αποτελούμενη από 8 αιολικά πάρκα εκ των οποίων 4 στην προ πολλού κορεσμένη Νότια Εύβοια και 4 στην «πολύφερνη» ακόμη Κεντρική Εύβοια. Το εν λόγω έργο είναι προϋπολογισμού 489 εκατ. ευρώ και προβλέπει τη δημιουργία 182 νέων θέσεων εργασίας (δεν υπολογίζονται αυτές που θα καταργήσει). Η συνολική ισχύς τους θα είναι 470 MW  συνολικής ετήσιας παραγόμενης ενέργειας 1.591 GWh, διπλασιάζοντας την πανελλαδικά εγκατεστημένη ισχύ του  ΕΛΛΑΚΤΩΡ (491 MW σήμερα) και αυξάνοντας ακόμη περισσότερο την εγκατεστημένη ισχύ στην πρωταθλήτρια Εύβοια και στην Στερεά Ελλάδα. Η επένδυση προβλέπει την εγκατάσταση πάνω από 100 ανεμογεννητριών, ισχύος 4,2 MW εκάστη. Η χωροθέτησή τους θα γίνει στους δήμους Διρφύων – Μεσσαπίων, Ερέτριας, Κύμης – Αλιβερίου και Καρύστου. Θυμίζουμε ότι η Στερεά Ελλάδα με 1678 ΜW είναι στην πρώτη θέση των Περιφερειών με δεύτερη πολύ πίσω την Πελοπόννησο (619 MW) σε εγκατεστημένη ισχύ παραγόμενης αιολικής ενέργειας.

Η μία κρίση που κρύβει την άλλη: η εργασία στον καιρό της πανδημίας

Χρήστος Γούλας

PhD, Διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας ΓΣΕΕ

Αναδημοσίευση από THE FUTURE OF WORK

 

Η ΓΣΕΕ και το Ινστιτούτο Εργασίας (ΙΝΕ ΓΣΕΕ) δημοσιοποίησαν πρόσφατα τα αποτελέσματα της ειδικής θεματικής έρευνας κοινής γνώμης με τίτλο «Δείκτες Κλίματος Αγοράς Εργασίας». Στην έρευνα απάντησαν εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, επιτρέποντας την καταγραφή-μέτρηση και συγκριτική αποτίμηση των δεικτών κλίματος αναφορικά με την εξέλιξη των αμοιβών, την ασφάλεια της θέσης εργασίας τους και την τηλεργασία.

Η έρευνα, πραγματοποιήθηκε σε μεγάλο πανελλαδικό δείγμα από τις 8 έως της 12 Ιανουαρίου και ουσιαστικά συνιστά συνέχεια ανάλογης έρευνας που έγινε τον Οκτώβριο του 2020. Τα δεδομένα επέτρεψαν την καταγραφή των οικονομικών και εργασιακών επιπτώσεων της πανδημίας στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Στην έρευνα αποτυπώνεται η ένταση του γενικευμένου κλίματος οικονομικής και εργασιακής ανασφάλειας αλλά και η διαρκώς αυξανόμενη ανησυχία για τις δυσμενείς αλλαγές που πιθανά θα επιφέρει η περίοδος της πανδημίας στις αμοιβές και τα εργασιακά δικαιώματα.

Πιο αναλυτικά, τα ευρήματα που προκύπτουν είναι:

Η οικονομία της πλατφόρμας — Ώρα για αξιοπρεπή ψηφιακή εργασία

Μαρίλη Μέξη 

Σύμβουλος στον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας (ILO) σε θέματα ψηφιακής εργασίας, Διευθύντρια Ερευνών στο Graduate Institute-Geneva και στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, και Ειδική Σύμβουλος της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας

Αναδημοσίευση από THE FUTURE OF WORK

Όσο η οικονομία της πλατφόρμας δεν εδράζεται στους κοινωνικούς κανόνες για αξιοπρεπή εργασία, ο κίνδυνος είναι η πρώτη να μετασχηματίσει την κοινωνία «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή της».

Όταν η οικονομία της πλατφόρμας ξεκίνησε πριν από μια δεκαετία, οι υποστηρικτές της ισχυρίζονταν ότι θα έφερνε επανάσταση στον κόσμο της εργασίας. Ωστόσο οι αισιόδοξες προσδοκίες αποδείχθηκαν μάλλον υπερβολικά ενθουσιώδεις, καθώς δεν έχουν προκύψει ακόμη θετικά αποτελέσματα. Αντίθετα, οι εταιρείες που βρίσκονται στον πυρήνα της δέχονται σφοδρή κριτική για τα ανεπαρκή μέτρα προστασίας της απασχόλησης (μη αξιοπρεπής εργασία), την αποκόμιση οφελών εις βάρος των συμβατικών επιχειρήσεων (αθέμιτος ανταγωνισμός) και την ανεπαρκή προστασία των καταναλωτών. Απαιτείται ευρύς επαναπροσδιορισμός, καθώς η πλάστιγγα έχει γείρει σε μεγάλο βαθμό υπέρ των πλατφορμών.

«Οι άνθρωποι επιλέγουν αυτήν τη μορφή εργασίας επειδή εκτιμούν περισσότερο την ελευθερία και την αυτονομία», υποστηρίζουν οι επιχειρήσεις των ψηφιακών πλατφορμών, αν και  υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι δεν αποτελούν και την επιτομή της ελευθερίας και της αυτονομίας. Η υπερβολική επιτήρηση μέσω ελέγχων με χρήση αλγορίθμων, σε συνδυασμό με τη μειωμένη διαπραγματευτική ισχύ, υπονομεύουν ουσιαστικά την ελευθερία που διατυμπανίζουν οι εταιρείες και αποζητούν οι εργαζόμενοι.

Απασχόληση και βιώσιμο υπόδειγμα ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς

Γιώργος Αργείτης

Καθηγητής, Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, ΕΚΠΑ

και Επιστημονικός Διευθυντής του ΙΝΕ ΓΣΕΕ 

Αναδημοσίευση από THE FUTURE OF WORK

Οι επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19 είναι σύνθετες και επεκτείνονται σε βασικά πεδία της οικονομίας και της κοινωνίας. Ωστόσο, σημαντικές ανατροπές λαμβάνουν χώρα στην αγορά εργασίας όπου πολλαπλασιάζονται οι εστίες αβεβαιότητας και επισφάλειας για τους εργαζομένους. Η αναστολή της δραστηριότητας κλάδων της οικονομίας έχει οδηγήσει σε δραματική απώλεια ωρών εργασίας. Οι απώλειες αναμένεται να παραμείνουν σε υψηλό επίπεδο και το δ’ τρίμηνο του 2020, και πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι το ίδιο θα συμβεί και το α’ τρίμηνο του 2021.

Η αύξηση της ανεργίας, και κυρίως της μη συμμετοχής των εργαζομένων στην οικονομική δραστηριότητα, είναι ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της τρέχουσας κρίσης στην απασχόληση και απαιτεί την προσοχή της πολιτικής. Οι εξελίξεις αυτές σε συνδυασμό με τις απώλειες εισοδήματος δημιουργούν ισχυρές πιέσεις στο διαθέσιμο εισόδημα και μέσω αυτού στη λειτουργία της οικονομίας. Το β’ τρίμηνο του 2020 ο μέσος μηνιαίος μισθός μειώθηκε κατά περίπου 10% σε σχέση με το ίδιο τρίμηνο του 2019 και το 72,9% των απασχολουμένων είχε αποδοχές λιγότερες των 1.000 ευρώ.

Ο αγώνας διεκδικήσεων των εργαζομένων αλλάζει εποχή

Γιώργος Μουλκιώτης 

Αναδημοσίευση από THE FUTURE OF WORK

Αν κάτι ανέδειξε το 2020, είναι η επιβεβαίωση ότι, σχετικά με τον  καθορισμό των οικονομικών συνθηκών, την εξασφάλιση της αξιοπρέπειας στην εργασία, την  διεκδίκηση της ασφάλειας και την εξάλειψη των διακρίσεων στην εργασία, λαμβάνονται μέτρα που πλήττουν καίρια τους εργαζόμενους και επιβάλλεται ένας ιδιότυπος χαρακτήρας εργασιακών σχέσεων. Με σημαντικό χαρακτηριστικό την κρατική επιδότηση για να μην αναλάβουν μονομερώς οι επιχειρήσεις το οικονομικό κόστος.

Υπενθυμίζεται ότι ιδιαίτερα μετά την οικονομική κρίση του 2008, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έκαναν το μοιραίο λάθος να «επιτεθούν» στα διαπραγματευτικά συστήματα στο όνομα της λιτότητας. Βασίστηκαν σε μια προσέγγιση που θεωρούσε αποκλειστικά τους μισθούς ως παράγοντα κόστους και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις ως διαρθρωτικό εμπόδιο στην πτωτική ευελιξία των μισθών.

Η τυραννία της αξιοκρατίας

 

Από πού προκύπτει η πόλωση στη δημόσια ζωή και από που ξεκινάμε για να τη θεραπεύσουμε; Ο πολιτικός φιλόσοφος Μάικλ Σαντέλ προσφέρει μια απρόσμενη απάντηση: αυτοί που έχουν πετύχει πρέπει να κοιτάξουν τον καθρέφτη. Ο Σαντέλ εξερευνεί πώς η «αξιοκρατική αλαζονεία» οδηγεί πολλούς να πιστεύουν πως η επιτυχία τους είναι δικό τους κατόρθωμα και περιφρονούν αυτούς που δεν τα κατάφεραν, προκαλώντας δυσαρέσκεια και εντείνοντας το χάσμα μεταξύ «νικητών» και «χαμένων» στη νέα οικονομία.

 

Κλιματική δικαιοσύνη και ανισότητες

 

Χάρης Δούκας

αναδημοσίευση ΤΑ ΝΕΑ 5/3/2021

«Η ανθρώπινη ευημερία έρχεται με καταστροφικό κόστος για τα οικοσυστήματα»· «Ο κόσμος τίθεται σε ακραίο κίνδυνο από την αποτυχία των οικονομικών να λάβουν υπόψη τους την ταχεία εξάντληση του φυσικού πλούτου». Αυτές είναι μερικές από τις φράσεις της νέας έκθεσης του Πανεπιστημίου του Cambridge (“Dasgupta review”), που ενέκρινε το Υπουργείο Οικονομικών του Ηνωμένου Βασιλείου (στις 2/2/2021). Η Έκθεση τονίζει την ανάγκη μίας νέας αξιολόγησης της προόδου, αντί της μονοδιάστατης εστίασης στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ).