Ο κορωναϊός και ο επείγον χαρακτήρας μιας οικονομικής μεταρρύθμισης

Από τον Paolo Raimondi

Αναδημοσίευση από Sputnik Italia 

Σε μια εποχή που η πανδημία του  κοροναϊού επιβάλλει αναδιοργανώσεις και όρια συμπεριφοράς στον πολίτη και στους πολιτικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς θεσμούς των διαφόρων χωρών, είναι σοβαρό και απαράδεκτο να συμπεριφέρεται ανεύθυνα η Οικονομία της Αγοράς. Ακριβώς όπως έκανε πάντα πριν και μετά τη μεγάλη κρίση του 2008.

Είναι παραπλανητικό να αποδοθεί η ευθύνη για τις συνεχιζόμενες οικονομικές κρίσεις μόνο σε κοροναϊούς. Η πανδημία ισοδυναμεί με ένα καταστροφικό γεωπολιτικό γεγονός που μπορεί να προκαλέσει μια νέα και επικίνδυνη κρίση σε μια ήδη επισφαλή κατάσταση.

Τα τελευταία 10 χρόνια  το συνολικό οικονομικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει επιδεινώσει την κατάσταση του σε όλους τους τομείς. Σε σχέση με το παγκόσμιο και το περιφερειακό ΑΕΠ, τα δημόσια και εταιρικά χρέη ιδιωτικών εταιρειών δυστυχώς αυξήθηκαν σημαντικά.

Διάφορες οικονομικές φούσκες, ιδίως στις ΗΠΑ, αλλά και αλλού, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, έχουν αυξηθεί. Πρόκειται για εξωχρηματιστηριακά παράγωγα και φούσκες υποθηκών ακινήτων, για την αγορά αυτοκινήτων και γενικά για τα χρέη των καταναλωτών, ακόμη και για τα δάνεια σπουδαστών. Ακόμα και το χρηματιστήριο της Wall Street και, σε μικρότερο βαθμό, τα άλλα, έχει αυξηθεί δραματικά, με αδικαιολόγητο τρόπο και σε καμία περίπτωση ανάλογο με την πραγματική απόδοση των εισηγμένων εταιρειών.

Η οικονομία στην εποχή της κλιματικής αλλαγής

του  Paolo Raimondi***

 Αναδημοσίευση από Sputnik Italia

Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS) στη Βασιλεία δημοσίευσε μια έκθεση με τίτλο “The Green Swan”  o  «Πράσινος Κύκνος». Οι κεντρικές τράπεζες και η χρηματοπιστωτική σταθερότητα στην εποχή της κλιματικής αλλαγής.

Η μελέτη αναλύει τους δεσμούς μεταξύ των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και της οικονομίας και λέει ότι οι συνέπειες της αποκαλούμενης υπερθέρμανσης του πλανήτη θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια νέα μορφή συστημικού χρηματοοικονομικού κινδύνου.

Σήμερα, οι αξίες των περιουσιακών στοιχείων, των πιστώσεων και των επενδύσεων δεν αξιολογούνται σωστά επειδή δεν λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι κίνδυνοι που ενυπάρχουν στην κλιματική αλλαγή. Θα υπάρξουν, για παράδειγμα, ζημίες που δεν καλύπτονται επαρκώς από την ασφάλιση, καθώς τα μοντέλα τους αγνοούν την οικολογική διάσταση των επενδύσεων.

Συνεπώς, αν οι κυβερνήσεις εφαρμόσουν αυστηρότερους κανόνες για τις εκπομπές CO2, οι σχετικές τιμές των "καφέ" περιουσιακών στοιχείων σε σύγκριση με τις "πράσινες" θα πρέπει να αναθεωρηθούν αντικειμενικά.