Μόνον οι δικτατορίες θεωρούν την ασφάλεια πιο σημαντική από τα ανθρώπινα δικαιώματα

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ – ΑΠΕ /Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2019,

O δήμαρχος του Παλέρμο, Λεολούκα Ορλάντο, δεν εννοεί να κάνει πίσω. Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ καθιστά σαφές ότι θεωρεί αντισυνταγματικό τον νέο νόμο για την ασφάλεια και δηλώνει αποφασισμένος να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο και των ασυνόδευτων ανήλικων. Μια γραμμή η οποία είναι σε ευθεία σύγκρουση με τις δηλώσεις και την πολιτική και τις κινήσεις του γραμματέα της Λέγκα και υπουργού Εσωτερικών της Ιταλίας, Ματέο Σαλβίνι.

Πιστεύω ότι μερικοί από τους κανόνες του "διατάγματος για την ασφάλεια" του Ματέο Σαλβίνι, παραβιάζουν το Σύνταγμα, τις διεθνείς συνθήκες και την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, αναφέρει ο Λεολούκα Ορλάντο τονίζοντας πως «μόνον οι δικτατορίες θεωρούν την ασφάλεια πιο σημαντική από τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Για την περιπέτεια των μεταναστών του Sea Eye και του Sea Watch, αναφέρει πως «μπορούμε να μιλήσουμε για ύβρη. Πιστεύω ότι η κυβέρνηση, με την στάση της, δεν προσέβαλε μόνον τους μετανάστες, αλλά, πρώτα απ΄όλα, τους Ιταλούς. Προσβάλλει την παράδοση υποδοχής και φιλοξενίας που χαρακτηρίζει τους Ιταλούς και τις πόλεις μας».

Πιο αναλυτικά, ο δήμαρχος της πρωτεύουσας της Σικελίας εξηγεί το όλο σκεπτικό του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και υπογραμμίζει:

Βραβεύεται η Συλλογική Προσπάθεια του Αγροτικού Συνεταιρισµού Ροβιών.

Πηγή: https://www.agronews.gr/

Ο ελαιώνας των Ροβιών δηµιουργήθηκε από τον Αντώνη Παπαδόπουλο, έναν άνθρωπο που λάτρευε το δέντρο - σήµα κατατεθέν της Μεσογείου και επεκτείνεται από την παραλία µέχρι τους πρόποδες των γύρω βουνών, Καβαλάρη και Τελέθριον.

Τον ελαιώνα αυτό, που καλύπτει περίπου 3.500 στρέµµατα και 70.000 ελαιόδεντρα, παραχώρησε στους εργαζόµενους σε αυτόν η κόρη του Αντώνη Παπαδόπουλου Άννα, ενώ οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας της ελιάς παραχωρήθηκαν στον Αγροτικό Συνεταιρισµό Ροβιών, ο οποίος ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1981 και µέχρι σήµερα, κύρια δραστηριότητά του είναι η συγκέντρωση, επεξεργασία, συσκευασία και εµπορία της παραγωγής του ελαιώνα σε επιτραπέζιες ελιές. Τα 130 µέλη του, στα οποία µοιράστηκε ο αρχικός ελαιώνας σε τεµάχια 50 ως 100 στρεµµάτων, εφαρµόζουν βιολογικές πρακτικές καλλιέργειας, µε τους τελευταίους Ροβιώτες παραγωγούς να εγκαταλείπουν το 2011 τη συµβατική φύτευση.

Αυτό που ξεχωρίζει το συνεταιρισµό Ροβιών, είναι αφενός η ρηξικέλευθη σκέψη σε ό,τι αφορά τις καλλιεργητικές τακτικές των αγροτών και αφετέρου το συλλογικό πνεύµα που χαρακτηρίζει τα µέλη του, µε το οποίο κατάφεραν να προσδώσουν υπεραξία στον τόπο και το προϊόν τους και να αποκτήσουν εξαγωγικό προσανατολισµό.

Ηγέτης αυτής της προσπάθειας είναι ο Νίκος Βαλλής (φωτογραφία),  ο οποίος θεωρεί πως η ολοκληρωµένη διαχείριση της γεωργικής παραγωγής είναι η ισόρροπη µέριµνα για το περιβάλλον και για την ποιότητα των προϊόντων. Περιβάλλον όµως, σύµφωνα µε τον πρόεδρο και πυρηνικό µηχανικό, δεν είναι µόνο η φύση, αλλά για τους παραγωγούς είναι και το εργασιακό περιβάλλον, για τους δε καταναλωτές τα τρόφιµα, που πρέπει να είναι απολύτως ασφαλή.

Διαβάσεις, ευαισθησίες και οδική ασφάλεια…

Μια ματιά στο θέμα από τη σκοπιά της Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας

Μαρία Σίτη.

 Αγρ. Τοπογράφος Μηχανικός ΕΜΠ – Συγκοινωνιολόγος, MSc Πολεοδόμος.

 Αναδημοσίευση από https://www.citybranding.gr/ 

Είναι γνωστό ότι μια πόλη αποτελείται από οικοδομικά τετράγωνα και δρόμους. Και τα μεν και οι δε είναι τόποι ζωής για την πόλη, με τη διαφορά ότι οι δρόμοι έχουν μια ιδιαίτερη αξία ως υπόβαθρο της κοινωνικής λειτουργίας της, ως δημόσιοι χώροι, τόποι συλλογικής ζωής και επικοινωνίας.

Όσο η κυκλοφορία των οχημάτων δεν ήταν επικίνδυνη για τον πεζό, τα πράγματα ήταν έτσι. Όταν οχήματα και ταχύτητες άρχισαν να αυξάνουν τότε οι δρόμοι από ενοποιητικά στοιχεία μετατράπηκαν σε φράγματα που τεμάχισαν την αστική επιφάνεια και αποθάρρυναν το περπάτημα, το ποδήλατο και τα άλλα ήπια μέσα.

Εφευρέθηκαν έτσι τα πεζοδρόμια και μαζί με αυτά και οι διαβάσεις. Πεζοδρόμια και διαβάσεις πρέπει να αποτελούν ενιαία υποδομή- διαδρομή για τον πεζό. Εκεί όπου τα πεζοδρόμια, χάρις κυρίως στο πλάτος τους, μπορούν να παίξουν το ρόλο τους, εκεί συνοδεύονται και από πλήρες δίκτυο διαβάσεων. Εκεί όπου τα πεζοδρόμια είναι δήθεν, ανάλογα υστερούν ή ακόμη και απουσιάζουν οι διαβάσεις.

Τα πεζοδρόμια είναι λοιπόν καταφύγια για τον πεζό, ο δε σκοπός των διαβάσεων είναι να εξασφαλίζουν με κάποια ασφάλεια την επικοινωνία μεταξύ των απέναντι πεζοδρομίων και να ειδοποιούν τον οδηγό να σταματά αντιλαμβανόμενος ότι θα διασχίσει ένα πολύ διαφορετικό τμήμα δρόμου όπου προτεραιότητα έχει ο πεζός.

Στην υπόλοιπη Ευρώπη, τα τελευταία χρόνια, οι διαβάσεις προσελκύουν την προσοχή και αναγνωρίζονται ως αιχμή του δόρατος των ασκούμενων πολιτικών βιώσιμης κινητικότητας.

NEGROPONTE POLITICO ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2018