Τέσσερις νέοι πολιτικοί της ευβοϊκής Αυτοδιοίκησης συζήτησαν με καθαρό και καινοτόμο λόγο για την τοπική δημοκρατία

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αυτό είναι ένα μήνυμα αισιοδοξίας

foto: EVIAPORTAL

Στην συζήτηση που διοργάνωσε το NEGROPONTE POLITICO χθες απόγευμα (19 Δεκέμβρη 2019) στην Χαλκίδα, συναντήθηκε ο καθαρός λόγος και η αισιοδοξία των νέων πολιτικών που μετέχουν στην Αυτοδιοίκηση, των «νέων αυτοδιοικητικών» (όπως συνήθως τους λένε) με την παρουσίαση ενός θέματος που συνήθως δεν απασχολεί τον δημόσιο διάλογο αλλά είναι στην καρδιά της Αυτοδιοίκησης: Τις σχέσεις που δημιουργούνται γύρω από την Δημοτική Εξουσία, τον ρόλο του Δημάρχου και  τις συμπεριφορές που αναπτύσσονται μέσα στα Δημαρχεία. Η συζήτηση (σύντομα θα δημοσιευθεί το βίντεο) αποτελεί έτσι και αλλιώς μία πηγή πρωτότυπων απόψεων γιατί η θεματική αυτή δεν έχει απασχολήσει ούτε την βιβλιογραφία ούτε την αρθρογραφία της Αυτοδιοίκησης. Αυτός εξάλλου ήταν και ο φιλόδοξος στόχος των διοργανωτών και όπως φαίνεται από την παρουσία και τις εντυπώσεις που αποκόμισαν δεκάδες συμπολίτες που βρέθηκαν στην Αίθουσα του LUCY πήγε πολύ καλά ανοίγοντας αρκετά θέματα για τις επόμενες συναντήσεις.

Η "Νόσος των Δημάρχων": Δημοτική εξουσία και κοινωνία πριν και μετά την Απλή Αναλογική. Η τριτη συζήτηση του Negroponte Politico 19.12.2018

Υπό τον τίτλο «Η Νόσος των Δημάρχων» τέσσερις νέοι αυτοδιοικητικοί προσεγγίζουν τις πραγματικές πολιτικές σχέσεις που διαμορφώνονται στο σύστημα διακυβέρνησης των Δήμων, γύρω από τον κεντρικό ρόλο του Δημάρχου. Εξετάζουν τις ενδεχόμενες παθογένειες ή στρεβλώσεις των ρόλων που οργανώνονται θεσμικά, τις σχέσεις στο εσωτερικό του συστήματος της Δημοτικής Εξουσίας και τις σχέσεις με την τοπική κοινωνία (εκλογικό σώμα- δημότες- πολίτες). Ρίχνουν φως στο πως γίνεται αντιληπτή η πολιτική εντολή σε σχέση με το πρόγραμμα δημοτικής πολιτικής. Όλα αυτά υπό το πρίσμα του ισχύοντος πριν τον ν.4555/2018 εκλογικού συστήματος και εν συνεχεία (ως εκτίμηση) υπό το πρίσμα του νέου εκλογικού συστήματος της Απλής Αναλογικής. Τελικά:

Δίνουμε έμφαση στη διαφανή άσκηση της δημοτικής εξουσίας, στη λογοδοσία και την συμμετοχή των πολιτών και τον κοινωνικό έλεγχο;

Πως διαμορφώνονται οι σχέσεις με την εκ του νόμου μονοπαραταξιακή πλειοψηφία και με την αναγκαία διαπαραταξιακή πλειοψηφία που «κτίζεται» μετά τις εκλογές μέσα στο Συμβούλιο; Υπάρχει χώρος για την μειοψηφία;

και άλλα τινά.........

Το NEGROPONTE POLITICO αναζητά τον νέο ρόλο και την προοπτική της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα και την Ευρώπη

Ο θεσμός της Περιφέρειας και η προοπτική του βρέθηκε στο επίκεντρο της συζήτησης που διοργάνωσε το NEGROPONTE POLITICO χθες το απόγευμα σε αίθουσα του LUCY, στην Χαλκίδα. Η Δικηγόρος και πρώην Αντιπεριφερειάρχης Αττικής Άννα Παπαδημητρίου-Τσάτσου, ο Οικονομολόγος και πρώην Περιφερειακός Σύμβουλος Στερεάς Ελλάδας Λουκάς Καράτζαλης και ο Περιφερειακός Σύμβουλος Κώστας Χαϊνάς συζήτησαν για την αφετηρία και την εξέλιξη της Περιφέρειας αποτιμώντας τα οκτώ χρόνια λειτουργίας του θεσμού ως Δευτεροβάθμιου ΟΤΑ επισημαίνοντας μάλιστα τα επιμέρους χαρακτηριστικά του σε κάθε μία από τις περιφερειακές περιόδους και διαπιστώνοντας ότι τελικά σημαντικός παράγοντας εξέλιξης της Περιφέρειας είναι οι αντιλήψεις, οι νοοτροπίες και οι πρακτικές των αιρετών που επηρεάζουν την κατεύθυνση του θεσμού. Η γραφειοκρατία, η μη σαφής διάκριση μεταξύ πολιτικής λειτουργίας και διοίκησης, η μη απόδοση των αναγκαίων πόρων είναι μεταξύ των ανασταλτικών παραγόντων.

Master Plan του Λιμένα της Χαλκίδας και Δημοκρατική Νομιμοποίηση. Μία χαρακτηριστική περίπτωση υφαρπαγής της τοπικής λαϊκής εξουσίας.

FOTO από το Διαδίκτυο

Του Δημήτρη Ι. Κατσούλη

Η σημερινή (1.12.2018) σύσκεψη για τη Διαβούλευση για το  Master Plan του Λιμένα της Χαλκίδας που εκπονήθηκε με ανάθεση από τον Οργανισμό Λιμένων Νομού Ευβοίας (Ο.Λ.Ν.Ε.) και το οποίο στο site του Ο.Λ.Ν.Ε. προβάλλεται ως «Νέο Σχέδιο- Σύγχρονο Λιμάνι- Όμορφη Πόλη» ανέδειξε για μία ακόμη φορά την παντελή έλλειψη δημοκρατικής νομιμοποίησης του εν λόγω Οργανισμού και την λειτουργία του ως προς την διαδικασία εκπόνησης του Master Plan κόντρα στις συνταγματικές επιταγές για την αποστολή των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης  αφού αυτοί αποκλείονται – εν προκειμένω- από την διακυβέρνηση υποθέσεων κυρίως περιφερειακής και τοπικής εμβέλειας.

Ο Ο.Λ.Ν.Ε. αντικατέστησε τα Λιμενικά Ταμεία ενοποιώντας τη διαχείριση των Λιμένων της Εύβοιας υπό μία Κρατική Ανώνυμη Εταιρία η οποία από την ίδρυσή της έως σήμερα είναι κομματικό -και όχι μόνο- φέουδο της εκάστοτε Κυβέρνησης και δρα αφαιρώντας από την Τοπική Αυτοδιοίκηση κυρίως Πρώτου αλλά και δευτερευόντως Δευτέρου Βαθμού την ευθύνη για τα πλέον ζωτικά τμήματα των Πόλεων της Εύβοιας που διαθέτουν Λιμάνια, υφαρπάζοντας έτσι την συνταγματικά προσδιορισμένη τοπική λαϊκή εξουσία.

Κώστας Χαϊνάς: Master Plan ΟΛΝΕ και Εμπορικό Λιμάνι Χαλκίδας

Πριν τοποθετηθούμε στην ουσία όσων ακούσαμε, να πούμε κάποιες σκέψεις για την ουσία και την διαδικασία της κατάρτισης του Master Plan ενός Οργανισμού σαν τον ΟΛΝΕ. Ο Οργανισμός Λιμένων Εύβοιας είναι ένας φορέας που καλύπτει την Περιφερειακή Ενότητα της Εύβοιας. Έχει δηλαδή αντικειμενικά έναν περιφερειακό χαρακτήρα. Δεύτερον, τα θέματα που ασχολείται ο Οργανισμός και πολλά απ’ αυτά είναι συστατικά στοιχεία και του συζητούμενου Master Plan, διαπερνούν τον πυρήνα αυτού που ονομάζουμε Περιφερειακή Ανάπτυξη. Είναι δηλαδή κατ’εξοχήν θέματα που αγγίζουν την τοπική ανάπτυξη και λόγω του υπερτοπικού  χαρακτήρα των θεμάτων αυτών, ουσιαστικά μιλάμε για σοβαρά και μεγάλα προβλήματα που συνδέονται με την Περιφερειακή Ανάπτυξη. Γιατί το ζητούμενο σήμερα δεν είναι τα Λιμάνια να αποτελέσουν απλά κάποιοι εναλλακτικοί κόμβοι μεταφορών και διακίνησης, αλλά οι βασικοί κόμβοι  ενός Ολοκληρωμένου Συστήματος Συνδυασμένων Μεταφορών της Στερεάς Ελλάδας. Κόμβοι διασυνδεδεμένοι με τα άλλα λιμάνια της χώρας προς την Δύση και προς την Ανατολή, αξιοποιώντας την Στρατηγική θέση του Λιμανιού της Κύμης. Ένα λιμάνι που αποτελεί αντικειμενικά την ανατολική πύλη της Χώρας, αλλά και της Ευρώπης, προς την Μαύρη Θάλασσα, αλλά και προς την Μέση και Άπω Ανατολή. Αυτή είναι και η βασική αποστολή ενός Οργανισμού Λιμένων που έχει την ευθύνη της λειτουργίας των Λιμανιών της Περιφέρειας αύριο ή έστω μιας Περιφερειακής Ενότητας σήμερα.

H Περιφέρεια ανάμεσα στο Κράτος και τους Δήμους. Η δυναμική της περιφερεακής αυτονομίας. 3 Δεκεμβρίου 2018 στην Χαλκίδα.

Η ιστορία αυτό θα γράψει για την Δημοτική Αγορά Χαλκίδας

Παναγιώτης Καράβας , Πρόεδρος Δ.Κ. Χαλκίδας

Αναδημοσίευση από ΕVIAPORTAL

Του Παναγιώτη Καράβα

Προέδρου Δημοτικής Κοινότητας Χαλκίδας

Η πολιτική συζήτηση τον τελευταίο καιρό στην πόλη μας κινείται γύρω από τις ερχόμενες αυτοδιοικητικές ή και εθνικές εκλογές, οι οποίες αποτελούν και "συγκοινωνούντα δοχεία". Ωστόσο, κεντρικότατο ρόλο, μεταξύ άλλων, στα κοινά της Χαλκίδας εν έτει 2018 δεν μπορεί παρά να έχει το ζήτημα της Δημοτικής Αγοράς. Και αυτό, διότι πολύ απλά, δεν μπορούμε άλλο να την βλέπουμε σιγά-σιγά καταρρέει.

Για τους Χαλκιδέους μέχρι πριν λίγα χρόνια αποτελούσε ένα θέμα σημαντικό μεν, αλλά πάντα κάτι "άπιαστο", κάτι που "μπορεί να περιμένει", κάτι που όλοι μιλούσαν για αυτό όταν το έβλεπαν, αλλά δεν πίστευαν πως μπορεί να έχει κάποια άλλη λύση εκτός από την μόνη εύκολη λύση, δηλαδή την κατεδάφιση. Ήμουν ένας από αυτούς.

Νόμος Κατσέλη: Διαχρονικός και όσο ποτέ αναγκαίος

Tου Δημήτρη Σπυράκου

Διδάκτωρ Νομικής - δικηγόρος. 

Ως γενικός γραμματέας Καταναλωτή 

είχε την ευθύνη σύνταξης του νόμου Κατσέλη.

Ο νόμος 3869/2010 (νόμος Κατσέλη) θεσπίστηκε ως βασικό εργαλείο για την αντιμετώπιση της υπερχρέωσης, ενός προβλήματος δηλαδή που αντιμετωπίζουν όλες οι σύγχρονες κοινωνίες, ιδίως μετά την απελευθέρωση των πιστώσεων και τη συνακόλουθη πιστωτική επέκταση. Δεν σχεδιάστηκε για την αντιμετώπιση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης και δεν είχε, ασφαλώς, ποτέ μεταβατικό χαρακτήρα. Ανάλογες, άλλωστε, νομοθεσίες «πτώχευσης ιδιωτών» ή «ρύθμισης των χρεών» έχουν αναπτυχθεί σε όλες σχεδόν τις αναπτυγμένες χώρες. Γεγονός, όμως, είναι ότι στις συνθήκες οικονομικής κρίσης ο νόμος Κατσέλη προσέλαβε ακόμη μεγαλύτερη σημασία.

Η οικονομική κρίση δημιούργησε ένα αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στην εποχή της αμέριμνης -και ασύδοτης- πιστωτικής επέκτασης και στην πραγματικότητα που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τα νοικοκυριά. Η συρρίκνωση των μισθών και συντάξεων, η ανεργία, η υποχώρηση των αξιών ακινήτων, κατέστησαν για πολλά νοικοκυριά αδύνατη την εξυπηρέτηση των πιστώσεων. Το μελλοντικό εισόδημα, με το οποίο υπολόγιζαν οι καταναλωτές, δεν υπάρχει. Οι κυβερνήσεις και η Τράπεζα της Ελλάδος απέτυχαν να αναπτύξουν αποτελεσματικές πολιτικές προσαρμογής των χρεών εν όψει των διαστάσεων του φαινομένου. Η κυρίαρχη επιλογή της ανάθεσης της αντιμετώπισης του προβλήματος στα ίδια τα πιστωτικά ιδρύματα δεν απέδωσε τους επιθυμητούς καρπούς. Σε αυτή την κατάσταση είναι γεγονός ότι ο νόμος Κατσέλη αποτέλεσε για χιλιάδες νοικοκυριά το μοναδικό καταφύγιο για να επιδιώξουν τον απεγκλωβισμό τους από την υπερχρέωση, να διασώσουν τη μοναδική τους κατοικία, αποζημιώνοντας πάντως τους πιστωτές, και να διαφυλάξουν αξιοπρεπείς συνθήκες οικογενειακής διαβίωσης.

Γιώργος Σωτηρέλης: Άτολμες και ελλιπείς οι προτάσεις του Πρωθυπουργού

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Τα Νέα», 3.11.2018

Οι προτάσεις του πρωθυπουργού για την συνταγματική αναθεώρηση παρέχουν επιτέλους –παρά την μεγάλη καθυστέρηση και την αδικαιολόγητα πολωτική  εκφορά τους– μια βάση για να ξεκινήσει η σχετική συζήτηση. Ωστόσο, επί της ουσίας, κάθε άλλο παρά στοιχειοθετούν μια ολοκληρωμένη και συνεκτική προοδευτική συνταγματική πολιτική, όντας εν πολλοίς, κατά την άποψή μου, αφ’ενός μεν αποσπασματικές και άτολμες αφ’ετέρου δε ελλιπείς (σε σημείο που να απορεί κανείς γιατί χρειάσθηκε τόσο μακρά κυοφορία…).

Α.  Ας ξεκινήσουμε –κατ’ανάγκην τηλεγραφικά– από τις προτάσεις:

Η καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος στο Σύνταγμα, με ταυτόχρονη καθιέρωση της εποικοδομητικής ψήφου δυσπιστίας, είναι θεσμικά μάλλον αδιάφορη, διότι στην μεταπολιτευτική περίοδο ούτε παράδοση πλειοψηφικού συστήματος υπάρχει αλλά ούτε και η ισχύουσα πρόταση δυσπιστίας προκάλεσε έως τώρα πτώση κυβέρνησης.

Το Περιφερειακό Χωροταξικό είναι χωρίς (ουσιαστική) σημασία για την Εύβοια. Άλλος είναι ο δρόμος.

Σχόλιο του Δημήτρη Ι. Κατσούλη

Πρόσφατα υπογράφηκε από τους Υπουργούς Σταθάκη  και Φάμελο η Απόφαση έγκρισης του Περιφερειακού Χωροταξικού Σχεδίου της Στερεάς Ελλάδας. Δόθηκε μάλιστα στη δημοσιότητα και ένα αρκετά συνοπτικό Ενημερωτικό Σημείωμα. Το ακριβές και αναλυτικό περιεχόμενο του Σχεδίου δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί.

Στην Εύβοια, διάβασα ότι αυτό το Χωροταξικό σχεδόν φέρνει τα πάνω κάτω και αναγνωρίζει διπλό ρόλο στην Χαλκίδα, εννοώντας προφανώς τον ίδιο ρόλο που έτσι και αλλιώς έχει δεκαετίες τώρα. Ίσως το ότι την αναγνωρίζει ως θαλάσσια πύλη!!! να είναι το καινούργιο αλλά συνάμα και το κενό περιεχομένου. Ο ρόλος αυτός που ανήκει στην ανατολική ακτή της Εύβοιας με αιχμή την Κύμη για να κατακτηθεί προϋποθέτει δημόσιες υποδομές ιδίως στον τομέα των μεταφορών που δεν φαίνεται να έχουν πρακτικό ορίζοντα υλοποίησης. Το εάν έχουν βελτιωθεί ίσως ορισμένες λεκτικές διατυπώσεις δεν σημαίνει ότι άλλαξε η μεταχείριση της Εύβοιας και της Χαλκίδας.

Υπογράφηκε το Περιφερειακό Χωροταξικό Πλαίσιο Στερεάς Ελλάδας

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας βρίσκεται σε ενισχυμένη γεωγραφική θέση που την καθιστά κόμβο και διάδρομο των ηπειρωτικών δικτύων μεταφορών, επικοινωνίας και ενέργειας της Κεντρικής Ελλάδας και των αναπτυξιακών αξόνων που αυτά υλοποιούν. Διαθέτει χαρακτήρα βιομηχανικού πόλου εθνικής και κοινοτικής κλίμακας λόγω της βιομηχανικής συγκέντρωσης στο νοτιοανατολικό της τμήμα στα σύνορα με την Αθήνα-Αττική. Κατέχει πολύ υψηλή θέση και στρατηγικά πλεονεκτήματα σε τομείς, όπως οι ορυκτές πρώτες ύλες και η μεταλλουργία, η αγροτο-βιομηχανία και η βιομηχανία τροφίμων. Έχει δυνατότητες έξυπνης εξειδίκευσης και εξωστρέφειας τόσο σε παραδοσιακούς τομείς όσο και σε νέους αναδυόμενους (ΑΠΕ, διαχείριση βιομηχανικών αποβλήτων, αποκατάσταση τοπίων, ιαματικός και ιατρικός τουρισμός, οικοτουρισμός, θαλάσσιες τουριστικές μεταφορές και υποδοχή τουριστικών σκαφών). Χαρακτηρίζεται από πλούσιους φυσικούς πόρους, γεωμορφολογική ποικιλία (στεριανή και θαλάσσια) που εξασφαλίζει μεγάλης αξίας φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον (NATURA και UNESCO). Παρά το ισχυρό πλήγμα που δέχθηκε η Περιφέρεια την περίοδο 2008-2014, με 29% κάμψη του ΑΕΠ και 66% πτώση των επενδύσεων, εκτιμάται ότι έχει δυνατότητες σημαντικής αναβάθμισης του ρόλου της στο άμεσο μέλλον.

Α. Στόχοι του ΠΧΠ Στερεάς Ελλάδας

Ξεκινήσαμε τον κύκλο συζήτησεων για τις Προοδευτικές Πολιτικές στο Κράτος και την Αυτοδιοίκηση

Εναρκτήρια συζήτηση   το απόγευμα της Τετάρτης 17 Οκτωβρίου,στην Χαλκίδα,  για το  NEGROPONTE POLITICO, το Εργαστήριο Εφαρμοσμένων Ιδεών για την Πολιτική, τους Πολίτες, την Πόλη.  Ξεκινήσαμε  την δράση μας  με τον Κύκλο Διαλόγου για τις Προοδευτικές Πολιτικές στο Κράτος και την Αυτοδιοίκηση. Στην πρώτη συζήτηση με ομιλητή τον Δικηγόρο και τέως Δήμαρχο Αυλώνος Δημήτρη Κατσούλη συμμετείχαν κυρίως  αυτοδιοικητικοί παλαιοί και νέοι. Παρόντες μεταξύ των άλλων ο Δήμαρχος Χαλκίδας Χρήστος Παγώνης, ο πρώην Βουλευτής και πρώην Δήμαρχος Αγίας Βαρβάρας Αττικής Λάμπρος Μίχος, ο Γιάννης Μπουροδήμος, ο Κώστας Χαϊνάς, Νίκος Καρατζάς καθώς και ο Γιώργος Μουλκιώτης, πρώην Αντιπεριφερειάρχης Βοιωτίας  και ο Σταμάτης Χαλβατζής, Δημοτικός Σύμβουλος Θήβας και Πρόεδρος του Συνδέσμου Προστασίας Ορθολογικής Ανάπτυξης Κορινθιακού.

Η εισήγηση και η συζήτηση επικεντρώθηκε στις θεσμικές αλλαγές που είναι αναγκαίες στο σύστημα διακυβέρνησης της αυτοδιοίκησης και τις επιπτώσεις της απλής αναλογικής - χωρίς εγγυήσεις πολιτικοδιοικητικής αποτελεσματικότητας- του ν. 4555/2018.

Σύντομα θα ανακοινωθεί η επόμενη συζήτηση η οποία θα έχει ως θέμα το Επιτελικό Κράτος και την Αποκέντρωση προς τους Δήμους και τις Περιφέρειες. Όπως ανέφερε παρουσιάζοντας το NEGROPONTE POLITICO  ο Δημήτρης Κατσούλης στόχος είναι να ανοίξουν βήματα διαλόγου και ανταλλαγής απόψεων και προτάσεων για τα θέματα που ενώ είναι σημαντικά για την ζωή των πολιτών αλλά και την λειτουργία του πολιτικού συστήματος συνήθως δεν συζητούνται ή περιορίζονται σε επικοινωνιακά συνθήματα μόνο και συνάμα αποκλείουν την ενεργητική συμμετοχή των ίδιων των πολιτών και της κοινωνίας.

Α΄Κύκλος Διαλόγου: Προοδευτικές Πολιτικές για το Κράτος και την Αυτοδιοίκηση. Πρώτη Συζήτηση: Πολιτική Εντολή και Διακυβέρνηση στους Δήμους και τις Περιφέρειες με την Απλή Αναλογική

Επόμενο Θέμα Συζήτησης: 
Επιτελικό Κράτος και Πολυεπίπεδη Διακυβέρνηση

Συζητώντας για την Πολιτική στο Κράτος και την Αυτοδιοίκηση . ΚΕΙΜΕΝΟ 1

Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του NEGROPONTE POLITICO για πολιτικό διάλογο και προβληματισμό σχετικά με τη δομή και λειτουργία του πολιτικοδιοικητικού συστήματος  και κυρίως την ανάδειξη των προβλημάτων της πράξης αναδημοσιεύουμε  άρθρο του Δημήτρη Κατσούλη από το ιστολόγιο ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

ΚΕΙΜΕΝΟ 1.

Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες: η συνεργασία είναι μονόδρομος και ο ανταγωνισμός παγίδα.

Του Δημήτρη Ι. Κατσούλη

«Μεταξύ των δύο βαθμών τοπικής αυτοδιοίκησης δεν υφίστανται σχέσεις ελέγχου και ιεραρχίας, αλλά συνεργασίας και συναλληλίας, οι οποίες αναπτύσσονται βάσει του νόμου, κοινών συμφωνιών, καθώς και με το συντονισμό κοινών δράσεων» ορίζει το άρθρο 4 του ν.3852/2010.

Η σχέση των Δήμων με την Περιφέρεια δεν μπορεί να είναι όμοια με την σχέση τους με τον  Κρατικό Νομάρχη ή τον Κρατικό Περιφερειάρχη. Τα όργανα αυτά ακόμη και όταν λειτουργούσαν στο πλαίσιο του Δημοκρατικού Προγραμματισμού ήταν ταυτόχρονα όργανα εποπτείας επί των Δήμων και εκπροσωπούσαν την Κυβέρνηση η οποία στο πλαίσιο του υπερσυγκεντρωτικού κράτους να ελέγχει και να χειραγωγεί διαμέσου των χρηματοδοτήσεων τους ΟΤΑ.

Σε διαβούλευση το Σχέδιο Νόμου για τα 8 Πανεπιστημιακά Τμήματα στην Εύβοια (Ψαχνά) και την Τεχνόπολη του Ευρίπου (Χαλκίδα)

ΕΔΩ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ

ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ

Τέθηκε σε διαβούλευση το Νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας με το οποίο το ΤΕΙ Χαλκίδας εντάσσεται στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και ουσιαστικά απορροφάται στα νέα Τμήματα που ιδρύονται. Επίσης ιδρύεται Σχολή Αγροτικής Ανάπτυξης, Διατροφής και Αειφορίας με έδρα τα Ψαχνά.

Στην περιοχή της Χαλκίδας ιδρύεται η Τεχνόπολη του Ευρίπου.

Συγκεκριμένα το άρθρο 9 του Σχεδίου Νόμου ορίζει ότι:

γ)Τμήμα Αεροδιαστημικής Επιστήμης και Τεχνολογίας με έδρα την κωμόπολη των Ψαχνών, το οποίο εντάσσεται στη Σχολή Θετικών Επιστημών,

δ)Τμήμα  Διαχείρισης Λιμένων και Ναυτιλίας, με έδρα την κωμόπολη των Ψαχνών, το οποίο εντάσσεται στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών,

ε)Τμήμα Ψηφιακών Τεχνών και Κινηματογράφου, με έδρα την κωμόπολη των Ψαχνών, το οποίο εντάσσεται στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών,

στ) Τμήμα Αγροτικής Ανάπτυξης, Αγροδιατροφής και Διαχείρισης Φυσικών Πόρων, με έδρα την κωμόπολη των Ψαχνών, το οποίο εντάσσεται στη Σχολή Αγροτικής Ανάπτυξης, Διατροφής και Αειφορίας,

ζ) Τεχνολογιών Ψηφιακής Βιομηχανίας, με έδρα την κωμόπολη των Ψαχνών, το οποίο εντάσσεται στη Σχολή Αγροτικής Ανάπτυξης, Διατροφής και Αειφορίας,

η) Διατροφής και Διαιτολογίας με έδρα την κωμόπολη των Ψαχνών, το οποίο εντάσσεται στη Σχολή Αγροτικής Ανάπτυξης, Διατροφής και Αειφορίας,

θ) Τμήμα Τουριστικών Σπουδών και Εναλλακτικού Τουρισμού, με έδρα την κωμόπολη των Ψαχνών, το οποίο εντάσσεται στη Σχολή Αγροτικής Ανάπτυξης, Διατροφής και Αειφορίας,

ι) Γενικό Τμήμα , με έδρα την κωμόπολη των Ψαχνών. Το Τμήμα αυτό δεν θα δίνει πτυχίο αλλά θα έχει μόνο μεταπτυχιακά.

Η εκπαιδευτική λειτουργία των Τμημάτων και η εισαγωγή των πρώτων φοιτητών, αρχίζει από την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους 2019-2020, εκτός από τα Τμήματα Διατροφής και Τουριστικών Σπουδών που θα λειτουργήσουν από την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους 2020-2021.

Η ανοικτή πρόκληση για μία νέα πλουραλιστική Αριστερά

Σοσιαλδημοκρατία η επόμενη ημέρα

Αναδημοσίευση από: Τα Νέα, 26 Σεπτεμβρίου 2018

Γιώργος Χ Σωτηρέλης

Το ερώτημα που έθεσε η εφημερίδα που μας φιλοξενεί ήταν ένα από αυτά που με απασχόλησαν ιδιαίτερα στο πρόσφατο βιβλίο μου «Ποια Αριστερά;» (εκδόσεις Πόλις, 2017). Το συμπέρασμά μου, έπειτα από έντονο και αναστοχαστικό προβληματισμό, είναι ότι για τον ευρωπαϊκό χώρο το μέλλον της σοσιαλδημοκρατίας δεν μπορεί να ιδωθεί μεμονωμένα. Περνάει μέσα από τη συνολικότερη αναδιάταξη του προοδευτικού χώρου, που θα αποβλέπει στη σταδιακή οικοδόμηση μιας Νέας  – πλουραλιστικής, δημοκρατικής και ρηξικέλευθης – Αριστεράς, η οποία μάλιστα πρέπει να οργανωθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, προκειμένου να ανταποκριθεί στις προκλήσεις των καιρών και να αντιμετωπίσει πειστικά την επαπειλούμενη ολιγαρχία των αγορών. Ειδικότερα:

Α. Σε μια τέτοια Αριστερά, ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας θα έχει ευλόγως πρωταγωνιστικό ρόλο, όχι μόνον διότι σφράγισε τη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία, συνδέοντας άρρηκτα δύο μεγάλα ιστορικά ρεύματα (δημοκρατικό και σοσιαλιστικό), αλλά και διότι πραγμάτωσε, μέσω του κοινωνικού κράτους,  την πλέον προωθημένη εκδοχή της Δημοκρατίας.

Απαραίτητα, όμως, είναι και δύο άλλα ιστορικά ρεύματα της Αριστεράς, ο ευρωκομμουνισμός και η πολιτική οικολογία, διότι συνέβαλαν σημαντικά στην απελευθέρωση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων από τον δογματισμό, εμπλουτίζοντας με ιδεολογικές επεξεργασίες, πολιτικές πρωτοβουλίες και κινηματική δράση τη θεωρία και την πράξη του προοδευτικού χώρου.

Οι εκλογές με την αναλογική στις Περιφέρειες. Το «παιχνίδι» αλλάζει.

 Του Δημήτρη Ι. Κατσούλη

Οι στίχοι του παραδοσιακού κρητικού τραγουδιού:  «Ο άντρας κάνει τη γενιά κι όχι η γενιά τον άντρα, σαν είναι ο τράγος δυνατός δεν τονε στένει η μάντρα.. », παρά το πολιτισμικά ξεπερασμένο ανδροκεντρικό του περιεχόμενο, πάει πάντως γάντι με τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίζουν οι αιρετοί (γυναίκες και άνδρες) στη διεκδίκηση και την κατάκτηση του ισχυρού ρόλου που πρέπει να έχει η Αυτοδιοίκηση σε ένα πολιτικοδιοικητικό σύστημα που τουλάχιστον οφείλει να προσεγγίσει το ευρωπαϊκό αυτοδιοικητικό κεκτημένο. Εάν παραμείνεις στα όρια της «μάντρας» που το κεντρικό κράτος – στα χρόνια των μνημονίων με μεγαλύτερη ευκολία- έχει περιχαρακώσει, εν προκειμένω, τις Περιφέρειες, αποδέχεσαι έναν θεσμικό ρόλο κατώτερο της συνταγματικής αποστολής του θεσμού αλλά και του ρόλου που του επιφυλάσσει η Ευρώπη των Περιφερειών.

Ήταν ίσως υπερβολικός ο χαρακτηρισμός που απέδωσε ο Γιώργος Παπανδρέου το 2010 αποκαλώντας τους αιρετούς Περιφερειάρχες «Μικρούς Πρωθυπουργούς», συμβόλιζε όμως  την προοπτική της Περιφέρειας σε ένα νέο πολιτικοδιοικητικό σύστημα τολμηρής αποκέντρωσης της εξουσίας και πολυεπίπεδης δημοκρατικής διακυβέρνησης,  πλην όμως στην πράξη τα πράγματα πήραν άλλο δρόμο. Το ίδιο το κομματικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένου και του κόμματος του οποίου ηγείτο ο τότε Πρωθυπουργός, κατά κανόνα απέφυγε να προωθήσει ισχυρούς πολιτικούς παράγοντες στην θέση των Περιφερειαρχών, προτίμησε στελέχη μεσαίου νομαρχιακού επιπέδου ή στελέχη που ήθελε να διώξει από την κεντρική πολιτική σκηνή και τα οποία με τη σειρά τους και κατά κανόνα αρκέστηκαν στην ανάδειξη κυρίως αυτοδιοικητικών νομαρχιακού επιπέδου και «κυβέρνησαν» τις Περιφέρειες ως συνένωση νομαρχιών και όχι ως νέο επίπεδο αποκεντρωμένης εξουσίας με έμφαση στην περιφερειακή ανάπτυξη. Καναδυό εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.  Έτσι η πρώτη θητεία 2011-2014 ήταν μεταβατική και νομαρχικοκεντρική. Η τρέχουσα θητεία έχει άλλα χαρακτηριστικά- στα οποία θα επανέλθουμε σε άλλο κείμενο- σημαδεμένη από την επιδείνωση της κρίσης η οποία άλλωστε παραμένει ακμάζουσα ιδίως ως πολιτική κρίση. Ο ρόλος της Περιφέρειας μάλλον υποβαθμίστηκε και περιορίστηκε σε διαχείριση των πόρων κυρίως του ΕΣΠΑ με όρους κλασσικού πελατειασμού και διαιώνισης σχέσεων θεσμικής εξάρτησης σε βάρος των Δήμων κυρίως, λειτουργίες των οποίων οικειοποιήθηκαν. Σε καμία πάντως περίπτωση δεν κινήθηκαν οι Περιφέρειες, συγκρουόμενες με την εκάστοτε Κυβέρνηση και τις αποκεντρωμένες δομές της, προς την κατάκτηση δυναμικότερου ρόλου στο πολιτικοδιοικητικό σύστημα.

Περί του πολιτικού ο λόγος.

Γράφει ο Δημήτρης Ι. Κατσούλης

Επί μακρόν, σχεδόν όσο διαρκεί η τρέχουσα θητεία, η διατύπωση πολιτικού λόγου για τα ζητήματα της Στερεάς Ελλάδας και της Εύβοιας ήταν μόνο υπόθεση του επισήμου Γραφείου Τύπου της Περιφέρειας. Όσο πλησιάζουμε στις εκλογές θα εκφέρεται προφανώς πολιτικός λόγος και από διαφορετικές πλευρές, όπως άλλωστε είναι αναμενόμενο και όπως ήδη άρχισαν να φιλοξενούνται σε Αθηναϊκά Μέσα ανάλογα δημοσιεύματα.

Από τα πρώτα δείγματα, φαίνεται πως στην Στερεά Ελλάδα διαμορφώθηκε πλέον Σχολή εκφοράς περιφερειακού πολιτικού λόγου με γενικόλογες και αόριστες πλην όμως καλογραμμένες περιγραφές προθέσεων που συνήθως ακούγονται ευχάριστα και ενίοτε ενθουσιάζουν τους πολίτες, δίκην πολιτικού life style επικουρούμενου και από την γενικευμένη απαξίωση προς την πολιτική αλλά και από την  απόσταση της Περιφέρειας από το προσκήνιο της καθημερινότητας. Εξάλλου τα ίδια και απαράλλακτα έχουμε διαβάσει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια. Αυτό που χρειάζεται είναι ένας άλλος ουσιαστικός και σαφής πολιτικός προγραμματικός λόγος.

Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας είναι ένας κοινωνικοοικονομικός, διοικητικός και αναπτυξιακός χώρος ο οποίος πέρα από το περίβλημα και τα γενικά χαρακτηριστικά έχει προτεραιότητες, ανισότητες, καθυστερήσεις και λανθασμένες ή ακόμη και ανύπαρκτες πολιτικές στους βασικούς τομείς της Ανάπτυξης και της Διοίκησης. Πρωτίστως χαρακτηρίζεται από την αδύναμη περιφερειακή συνοχή ή οποία τριάντα ένα χρόνια από την δημιουργία της Περιφέρειας και οκτώ χρόνια από την συγκρότησή της ως Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης κατατρώγεται από εσωτερικούς ανταγωνισμούς που καλλιεργεί ένα παγιωμένο σύστημα πολιτικής επιρροής και διαχείρισης συμφερόντων  στο κέντρο της Περιφέρειας. Αυτό συμβαίνει ενώ όλα κρύβονται κάτω από το χαλί μίας "ωραίας" επικοινωνιακής πολιτικής ατμόσφαιρας, καθώς "δεν επιτρέπονται" αξιολογήσεις γιαυτήν. Την ίδια στιγμή η Περιφέρεια δεν μπορεί και δεν θα μπορέσει να "απογειώσει" τα πλεονεκτήματά της εάν δεν στεριώσει και ενισχύσει την περιφερειακή συνοχή της οποίας βασική προϋπόθεση είναι η εξάλειψη των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων και κυρίως της άνισης ένταξης όλων των περιφερειακών ενοτήτων σε ένα αυτόνομο και δημοκρατικά νομιμοποιημένο κέντρο περιφερειακής διακυβέρνησης.

Youthnest: Στα άγονα περιβάλλοντα γεννιούνται οι πιο γόνιμες ιδέες!

Αναδημοσίευση από:  https://stentoras.gr/ 

Συνέντευξη στην Χρύσα Δότσα,

Συντονίστρια δράσεων Skywalker.gr 

Συναντώντας τη Θάλεια Ρίζου, ιδρύτρια του Youthnest, δεν μπορείς να μην προσέξεις την καθαρή ματιά και το ειλικρινές χαμόγελό της. Συζητώντας μαζί της, είναι αδύνατο να μη σκεφτείς: «Όσο υπάρχουν τέτοια μυαλά, υπάρχει ελπίδα». Και, παίρνοντας μέρος σε κάποια από τις πρωτοβουλίες του Youthnest, είμαι σίγουρη ότι συνειδητοποιείς πως η απόφασή σου να λάβεις ενεργό δράση για την κοινωνία στην οποία ανήκεις είναι μια ιδέα υπέροχη, πέρα από αναγκαία.

Τι είναι το Youthnest, Θάλεια, και πώς δημιουργήθηκε;

Είμαστε μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρία η οποία δημιουργεί δράσεις και προγράμματα με εκπαιδευτικό χαρακτήρα, που συνδυάζουν την εμπειρία των παλαιότερων γενεών με την καινοτομία των νεότερων, με σκοπό την παραγωγή ουσιαστικού αποτελέσματος για την κοινωνία. Έτσι, προσπαθούμε να αλλάξουμε τον κόσμο γύρω μας, ξεκινώντας από τον τόπο που ζούμε.

Ξεκινήσαμε πριν από δύο χρόνια μέσω του προγράμματος Start που «τρέχουν» το Goethe-Institut Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Robert Bosch Stiftung, δράση που στηρίζει νέους ανθρώπους που έχουν μια ιδέα με κοινωνικό ή πολιτιστικό αντίκτυπο. Στην αρχή είχαμε κατεύθυνση τον πολιτισμό, στην πορεία όμως συνειδητοποιήσαμε ότι την επταμελή ομάδα μας συνδέει η κοινή επιθυμία να ζούμε, να εργαζόμαστε και να σπουδάζουμε σ’ έναν τόπο που καινοτομεί, πράγμα που μας οδήγησε σε κοινωνικό-εκπαιδευτικό προσανατολισμό. Kι επειδή σ’ αυτό το αντικείμενο υπήρχε τεράστια έλλειψη στη Θεσσαλονίκη, αποφασίσαμε να συνδυάσουμε τις δυνάμεις, τις γνώσεις και τις δεξιότητές μας και να δημιουργήσουμε έναν οργανισμό που θα συμβάλει σ’ αυτό. Κερδίσαμε τη χρηματοδότηση του προγράμματος, την οποία επενδύσαμε στους ανθρώπους μας, με αποτέλεσμα να φτιάξουμε έναν δυνατό πυρήνα.

Φωτιές – Πυρκαγιές – Θεομηνίες

Γράφει ο Ηλίας Καπράλος

Συν/χος Δασολόγος

(Πρώην Δασάρχης Λίμνης,

Δ/ντης Δασών στους Νομούς Ευβοίας, Φωκίδας, Βοιωτίας)

Αναδημοσιεύουμε ένα παλαιό αλλά πάντα επίκαιρο και διαφωτιστικόάρθρο του συμπολίτη και φίλου Συνταξιούχου Δασολόγου Ηλία Καπράλου . Μόνο που οι εκάστοτε υπεύθυνοι δεν διαβάζουν. Το κείμενο προσφάτως αναδημοσιεύτηκε και στο https://dasarxeio.com/. O Ηλίας Καπράλος, πολύ έμπειρος και οξυδερκής Δημόσιος Λειτουργός που τίμησε την Δασική Υπηρεσία με την πολυετή προσφορά του σε καίριες θέσεις ευθύνης στην Εύβοια και την λοιπή Στερεά Ελλάδα, συμπληρώνει το γραμμένο το 1998 άρθρο του με Σχόλιο το 2008, μετά τις πυρκαγιές του 2007, και πρόσφατα το 2018 για όσα συμβαίνουν τον καλοκαίρι αυτό στην Αττική και χθες στην Εύβοια. Κεντρική ιδέα του αρχικού κειμένου είναι η συμβολή όλων μας στην πρόληψη και αντιμετώπιση της πυρκαγιάς. Η κατάσβεση όπως και η προληψη δεν πρέπει να είναι υπόθεση μίας δημόσιας υπηρεσίας αλλά όλων των κατοίκων, ο καθένας με τον ρόλο και την ευθύνη του. Η πρόληψη βέβαια ανήκει κυρίως σε μας, τους πολίτες. Στα "υστερόγραφα" του 2008 και του 2018 επισημαίνει την λανθασμένη πολιτική δασοπυρόσβεσης και προτείνει απλές και εφικτές λύσεις που συνήθως αφήνουν παγερά αδιαφορους του αρμόδιους παράγοντες της Πολιτείας σε όλα τα επίπεδα, έτσι ώστε σήμερα να μετράμε 200 περίπου νεκρούς για την εικοσατία 1998-2018.  Ενώ μετά και τις πρόσφατες πυρκαγιές της Αττικής υποστηρίζει με επίσης έμφαση  ότι "είναι απόλυτη ανάγκη να αλλάξει η φιλοσοφία και ο σχεδιασμός της πρόληψης και καταστολής των πυρκαγιών υπαίθρου".

Wanderlust Greece | Εύβοια - Σκύρος

Δημοτική Αγορά της Χαλκίδας.Ο αγώνας συνεχίζεται και είναι συναρπαστικός.

Πολιτικό κείμενο  προβληματισμού και συμμετοχής 

του Negroponte Politico στις επίκαιρες εξελίξεις

 σχετικά με το έργο της Αποκατάστασης

 της Δημοτικής Αγοράς της Χαλκίδας. 

Η Δημοτική Αγορά της Χαλκίδας είναι ένα ιστορικό τοπόσημο της Πόλης πάνω στην μοίρα του οποίου αποτυπώνεται η ίδια η μοίρα της Πόλης. Λίγοι πιστεύουν ότι αποτελεί «ιερό» της Αρχιτεκτονικής Κληρονομίας και, δυστυχώς, πολλοί δεν της αναγνωρίζουν λόγο ύπαρξης. Ούτε οι μεν ούτε οι δε έχουν δίκιο. Το δίκιο βρίσκεται, είτε αρέσει είτε όχι, στην ενσωμάτωση της ως εμπορικού  αλλά κυρίως κοινωνικού και δομημένου χώρου στην σύγχρονη πόλη διατηρώντας στοιχεία της αρχιτεκτονικής της φυσιογνωμίας. Προς αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε σταθερά τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο Δήμος Χαλκιδέων. Προχώρησε με δυσκολίες και εμπόδια αλλά κατόρθωσε να διανύσει μία μεγάλη απόσταση.

Στην πολιτική και τη διοίκηση ο χρόνος μετρά διαφορετικά για εκείνους που έχουν την πολιτική εντολή και κρίνονται και διαφορετικά για την δημόσια υπαλληλία και την γραφειοκρατία του Κεντρικού Κράτους που μετρά προαγωγές και συντάξιμα χρόνια, δεν κρίνεται ούτε από τους πολίτες αλλά ουσιαστικά δεν αξιολογείται και από κανένα. Έτσι η επιμονή σε αρτηριοσκληρωτικές εμμονές που διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν- υπό προϋποθέσεις- την κάμηλο, μπορεί να οδηγήσει σε άγονες διαδικασίες που ροκανίζουν τον χρόνο και ενδέχεται τα ματαιώσουν μία προσπάθεια σκληρή και επίπονη των ανθρώπων που εκλέχθηκαν από τους συμπολίτες τους για να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρον της Πόλης και των Πολιτών της. Στην συγκεκριμένη περίπτωση της Δημοτικής Αγοράς το συμφέρον της Πόλης και των Πολιτών δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν. Είναι σαφές και αντικειμενικό. Αυτό το ερείπιο πρέπει το ταχύτερο δυνατόν να πάψει να είναι ερείπιο.

Η διαχείριση μίας τόσο σοβαρής υπόθεσης περιλαμβάνει πρωτίστως την έγκαιρη ολοκλήρωση των μελετών, την διενέργεια διαγωνισμού για την ανάθεση του έργου της Αποκατάστασης της Δημοτικής Αγοράς της Χαλκίδας, την διασφάλιση προηγουμένως της χρηματοδότησης και τέλος την σωστή εκτέλεση και ολοκλήρωση του έργου. Εάν ένας από αυτούς τους κρίκους σπάσει ή δεν σταθεί εγκαίρως τότε πιθανόν να καταρρεύσει όλη η προσπάθεια και για πολλά ακόμη χρόνια το κουφάρι της Αγοράς θα ντροπιάζει την Χαλκίδα.

Πρόσκληση Συμμετοχής στη Δημόσια Διαβούλευση διαμόρφωσης της Στρατηγικής Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης Δήμου Χαλκιδέων

ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ (ΟΧΕ)

ΤΟΥ ΠΕΠ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 2014-2020

Ο Δήμαρχος Χαλκιδέων έχοντας υπόψη:

Την Πρόσκληση με Α.Π. 1649/12-6-2018 της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης του Ε.Π. «Στερεά Ελλάδα 2014-2020» (ΕΥΔ ΕΠ Στερεά Ελλάδα) για την υποβολή Προτάσεων Στρατηγικής Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης (ΒΑΑ) και Σχεδίου Δράσης Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης (ΟΧΕ) στο πλαίσιο του ΕΠ «Στερεά Ελλάδα 2014-2020».

Την εξειδίκευση του ΠΕΠ Στερεάς Ελλάδας 2014-2020

Την Εγκύκλιο του Υπ. Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού / ΕΥΣΣΑ, σχετικά με τον σχεδιασμό, την υλοποίηση και παρακολούθηση των Ολοκληρωμένων Χωρικών Επενδύσεων ως «εργαλείων» Ολοκληρωμένης Χωρικής Ανάπτυξης, ΑΠ 81168/ ΕΥΣΣΑ 1796 / 30-7-2015,

ΠΡΟΣΚΑΛΕΙ

τους Θεσμικούς, Κοινωνικούς και Επαγγελματικούς Φορείς, καθώς και πολίτες, ομάδες πρωτοβουλιών και συλλογικότητες του Δήμου Χαλκιδέων για την συμμετοχή τους στην ανοιχτή διαβούλευση για την προετοιμασία της πρότασης της Στρατηγικής Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης (ΣΒΑΑ) του Δήμου Χαλκιδέων

 Ο πυρήνας διαμόρφωσης και  οργάνωσης της ΣΒΑΑ, διέπεται από τα εξής χαρακτηριστικά :

Κοινωνική Οικονομία: Ένα εργαλείο τοπικής ανάπτυξης και προκοπής - Ευρωπαϊκές Καλές Πρακτικές

Το παρόν άρθρο συντάχθηκε

 από τους Jan OLSSON και Ιωάννη ΝΑΣΙΟΥΛΑ, 

Εμπειρογνώμονες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

http://www.epixeiro.gr/article/1754

Στην Puglia της νοτίου Ιταλίας, 280 κοινωνικές επιχειρήσεις υποστηρίχθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο. 21 από αυτές δημιουργήθηκαν πρόσφατα. 1.500 άνθρωποι ωφελήθηκαν. Όλα αυτά στάθηκαν δυνατά μέσα από ένα διεθνές πρόγραμμα επιδοτήσεων υπό τη διαχείριση της περιφερειακής ομοσπονδίας συνεταιρισμών στην περιοχή που ονομάζεται Confcooperative Puglia.

Ο προϋπολογισμός του προγράμματος ήταν 8 εκατομμύρια ευρώ, 5 από τα οποία συνεισέφερε το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και 3 εκατομμύρια που επένδυσε η περιφέρεια. Η Confcooperative Puglia υλοποιεί και άλλα προγράμματα με στόχο για παράδειγμα τη στήριξη της αυτό-απασχόλησης στον τομέα των αγροτικών τροφίμων για μετανάστες καθώς και δράσεις ανάπτυξης του συνεταιριστικού κινήματος.

Το Τοπίο ως αντικείμενο νομικής προστασίας- Σχέσεις και Αντιφάσεις μεταξύ κανόνων δικαίου και πραγματικότητας.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΒΛΑΝΤΟΥ

Αρχιτέκτων-Πολεοδόμος

Πηγή: www.nomosphysis.org.gr  (Οκτώβριος 2010)

1. Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση του  Τοπίου: Ελληνικές υποχρεώσεις και  προσδοκίες

Το Σεπτέμβριο 2010 τέθηκε σε ισχύ στην Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Σύμβαση του Τοπίου ή Σύμβαση της Φλωρεντίας[1], η πρώτη Διεθνής Σύμβαση για το Τοπίο, έκφραση της εθελούσιας συμφωνίας των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης να μεριμνήσουν για την αειφορική διαχείριση και προστασία της ταυτότητας, αναγνωρησιμότητας και διαφορετικότητας του τοπίου στο σύνολο του Ευρωπαϊκού χώρου.  Ένα ακόμα νομικό κείμενο προστέθηκε έτσι στα ήδη υπάρχοντα στο εθνικό μας δίκαιο για δικαιώματα και υποχρεώσεις της Πολιτείας και του κάθε πολίτη έναντι της προστασίας του τοπίου.

Εννοιολογικά η προσέγγιση του Τοπίου είναι ιδιαίτερα σύνθετη, πολυδιάστατη και ως εκ τούτου ασαφής. Δεν αφορά μόνο το οικοσύστημα, το σκηνικό, ή τις μνήμες και συναισθηματικές επιρροές στον άνθρωπο. Είναι συγχρόνως όλα αυτά μαζί.

Το Συμβούλιο της Ευρώπης τόλμησε στη Σύμβαση ένα ορισμό συνοπτικό και περιεκτικό. Τοπίο είναι η περιοχή που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος ως «αποτέλεσμα της δράσης και αλληλεπίδρασης φυσικών και /ή ανθρωπογενών παραγόντων». Συντίθεται συνεπώς από το φυσικό περιβάλλον και την επέμβαση του ανθρώπου σ΄αυτό, με έντονο το στοιχείο της ιστορικής εξέλιξης και υπερκεράζει τις τομεακές περιβαλλοντικές προσεγγίσεις, αποτελώντας ενοποιητικό κρίκο περιβαλλοντικών και χωρικών συνιστωσών της περιοχής[2]. Πάντα κατά τη Σύμβαση,  το τοπίο αναγνωρίζεται ως σημαντικός παράγων της ποιότητας ζωής στις αστικές περιοχές, στην ύπαιθρο, σε περιοχές υψηλής ποιότητας ή υποβαθμισμένες, αλλά και ως «σημείο-κλειδί για την ατομική και κοινωνική ευημερία», για τη στήριξη του δημοσίου συμφέροντος από περιβαλλοντικής, πολιτιστικής, οικονομικής και κοινωνικής άποψης. Στα κράτη μέλη εναπόκειται να προωθήσουν κατάλληλες πολιτικές, να υιοθετήσουν και εφαρμόσουν συγκεκριμένα μέτρα, να εντάξουν το τοπίο στις αστικές και περιφερειακές πολιτικές σχεδιασμού, «στις πολιτιστικές, περιβαλλοντικές, αγροτικές, κοινωνικές και οικονομικές πολιτικές…». Όπως επίσης να αυξήσουν την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας «σχετικά με την αξία των τοπίων, το ρόλο τους και τις μεταβολές σε αυτά», αλλά και «να συνεργάζονται προκειμένου να βελτιώνουν την αποτελεσματικότητα των μέτρων…», παρέχοντας, αμοιβαία, τεχνική στήριξη και επιστημονική βοήθεια, ανταλλάσσοντας πληροφορίες και εμπειρία[3].

Η προστασία και διαχείριση του ελληνικού τοπίου στο χωρικό σχεδιασμό

#Γ. Γεμενετζή και #Π. Ζαχαρός

Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας 

και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Π. Θεσσαλίας

Η ανάγκη προσδιορισμού και προστασίας του τοπίου στην Ελλάδα υπάρχει από το 1950, όταν το τοπίο ταυτίστηκε με τις περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους (Ν. 1468/1950). Στη συνέχεια, το θεσμικό πλαίσιο για την προστασία, ανάδειξη και διαχείριση του τοπίου εμπλουτίστηκε (Π.Δ. 161 Δ/84, Ν.1650/86) παράλληλα με τη διεύρυνση της έννοιας και της χωρικής κλίμακας του τοπίου. Από το 2000 η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο αναδεικνύει την ανάγκη για μια νέα περισσότερο ολοκληρωμένη θεώρηση του τοπίου, κατά την οποία το τοπίο αποτελεί αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης των φυσικών και ανθρώπινων παραγόντων. Η πρόσφατη κύρωση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για το Τοπίο (Ν.3828/2010) έχει ενεργοποιήσει τους μηχανισμούς του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού με στόχο την προστασία και διαχείριση του τοπίου.

Η εργασία εστιάζει με κριτικό τρόπο στη θεώρηση του τοπίου στο σύστημα χωρικού σχεδιασμού στην Ελλάδα, τόσο από εννοιολογική άποψη όσο και από άποψη νομοθετικών ρυθμίσεων. Αρχικά, επιχειρείται σύντομη αναφορά στην ενσωμάτωση του τοπίου στο χωρικό σχεδιασμό μέχρι το 2010. Κατά την περίοδο αυτή το τοπίο ταυτίζεται με τις περιοχές προστασίας του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος.

Στη συνέχεια, δίνεται έμφαση στα νέα εργαλεία του χωρικού σχεδιασμού που σχετίζονται με τη διαχείριση του τοπίου. Ο σχεδιασμός του τοπίου εστιάζει πλέον στην αειφορική ανάπτυξη των φυσικών και πολιτισμικών πόρων τόσο στο αστικό-πολεοδομικό επίπεδο όσο και στο χωροταξικό. Ειδικότερα, τα νέα εργαλεία συνίστανται αφενός στην επικαιροποίηση των Περιφερειακών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΠΠΧΣΑΑ), στα οποία το τοπίο αναδεικνύεται σε σημαντική παράμετρο του χωροταξικού σχεδιασμού, αφετέρου στις νέες μελέτες μορφολογικών κανόνων δόμησης και αρχιτεκτονικής στις Περιφερειακές Ενότητες. Αυτές αποσκοπούν στη συγκρότηση ενός ειδικότερου πλαισίου δόμησης για τους μικρούς οικισμούς που θα συμβάλλει στην προστασία του τοπίου της υπαίθρου μέσα από τη διαφύλαξη της κληροδοτημένης αξίας του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος αλλά και της ταυτότητας του εξωαστικού χώρου.

Τα τελικά συμπεράσματα αναδεικνύουν πως αν και σε θεωρητικό επίπεδο το ζήτημα της προστασίας του τοπίου έχει τείνει να ενσωματωθεί ορθώς στο σχεδιασμό, οι πολιτικές είναι συχνά αποσπασματικές.