 |
| Παναγιώτης Καράβας , Πρόεδρος Δ.Κ. Χαλκίδας |
Αναδημοσίευση από ΕVIAPORTAL
Του Παναγιώτη Καράβα
Προέδρου Δημοτικής Κοινότητας Χαλκίδας
Η πολιτική συζήτηση τον τελευταίο καιρό στην πόλη
μας κινείται γύρω από τις ερχόμενες αυτοδιοικητικές ή και εθνικές εκλογές, οι
οποίες αποτελούν και "συγκοινωνούντα δοχεία". Ωστόσο, κεντρικότατο
ρόλο, μεταξύ άλλων, στα κοινά της Χαλκίδας εν έτει 2018 δεν μπορεί παρά να έχει
το ζήτημα της Δημοτικής Αγοράς. Και αυτό, διότι πολύ απλά, δεν μπορούμε άλλο να
την βλέπουμε σιγά-σιγά καταρρέει.
Για τους Χαλκιδέους μέχρι πριν λίγα χρόνια
αποτελούσε ένα θέμα σημαντικό μεν, αλλά πάντα κάτι "άπιαστο", κάτι
που "μπορεί να περιμένει", κάτι που όλοι μιλούσαν για αυτό όταν το
έβλεπαν, αλλά δεν πίστευαν πως μπορεί να έχει κάποια άλλη λύση εκτός από την
μόνη εύκολη λύση, δηλαδή την κατεδάφιση. Ήμουν ένας από αυτούς.
Τί άλλαξε από τότε; Πολλά. Ο "τρελός του
χωριού", (γιατί στο χωριό όλοι γνωριζόμαστε καλά) παρέλαβε εν μέσω εθνικής
χρεοκοπίας τον μεγαλύτερο Δήμο της Περιφέρειας Στερεάς, με κάποια δάνεια να
τρέχουν προς εξυπηρέτηση, με κρατικές επιχορηγήσεις σχεδόν ανύπαρκτες λόγω
μνημονίων, με μια παράταξη επίσης "τρελών", που πέταξαν κομματικές
ταυτότητες και προσπάθησαν, όσοι είναι εκτός του χορού δεν ξέρουν πόσο
προσπάθησαν, να συνεννοηθούν για να αλλάξουν πολλά στο "τρελοκομείο"
της Καλλικρατικής Χαλκίδας. Μια Χαλκίδα, ένα χωριό, που είχε μάθει να λύνει τα
καθημερινά προβλήματά του με τηλεφωνήματα και εξυπηρετήσεις "ημετέρων"
της εποχής των παχιών αγελάδων και όχι με την ψυχρή λογική των διαδοχικών
μνημονίων που μας προσγείωσαν όλους μας ανώμαλα.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, το θέμα της Δημοτικής
Αγοράς της Χαλκίδας αποτέλεσε ένα επίσης "τρελό" εγχείρημα: Με
τέσσερις ως τώρα διαφορετικούς υπουργούς πολιτισμού και τρεις διαφορετικού
σκοπού κυβερνήσεις, ένας πρωτάρης Δήμαρχος έπρεπε να βγάλει άκρη. Και όμως
έβγαλε.
Στη Χαλκίδα, βέβαια, τα ποντίκια του
"ποντικώνα" έστηναν τον δικό τους χορό, όποτε ο γάτος έλειπε στην
Αθήνα και "χτυπούσε πόρτες".
Εμπόδια που ξεπεράστηκαν, νομικά αλλά και ηθικά, σε
όλα τα επίπεδα! Εμπόδια, που μόνο έναν προφανή στόχο είχαν, όσο και αν κάποιοι
προσπαθούν ακόμα και τώρα να βγάλουν τρελό τον "τρελό",
υποστηρίζοντας το αντίθετο: Ήθελαν να καθυστερήσει. Και καθυστέρησε. Αλλά
επανήλθε. Και τους φορείς της πόλης ανάγκασε με τη στάση του να τον στηρίξουν
και την Περιφέρεια να δεσμεύσει τρία εκατομμύρια ευρώ για το έργο (ποιός θα
τολμήσει να τα αποδεσμεύσει;). Και λύση για τη χρηματοδότηση εξασφάλισε, χωρίς
ουσιαστική επιβάρυνση για την πόλη!
Ούτε αυτό άρεσε. Ο Δήμαρχος που έκανε όσα κανένας
ως τώρα για την Αγορά, εκείνος που δεν φόρτωσε στη θητεία του τον Χαλκιδέο με
κανένα δάνειο, αλλά πληρώνει τα δάνεια των προηγούμενων, που ορθώς μεν
ελήφθησαν αλλά για τα οποία ποτέ στο παρελθόν "δεν άνοιξε μύτη",
αυτός ο Δήμαρχος δεν έλαβε στήριξη σε πρώτη φάση από το Δημοτικό Συμβούλιο -
και όχι μόνο - για το ύψος του δανείου του σημαντικότερου και ιστορικότερου
έργου της πόλης. Τί θέλουμε επιτέλους; Να συνεχίσει να καταρρέει το κτίσμα; Να
βρέξει λεφτά από τον ουρανό; Να έρθει η καλή νεράιδα και να δώσει λύση με το
μαγικό ραβδί της; Άς προσγειωθούμε. Η πόλη μας χρειάζεται λύσεις. Και λύσεις
προσφέρονται, ρεαλιστικές. Γι'αυτό και επιτέλους ήρθε το πολυπόθητο
"χαρτί".
Η υπουργός υπέγραψε την οριστική μελέτη του έργου
και ο δρόμος είναι ορθάνοιχτος για την δημοπράτησή του.
Η ιστορία δεν μοιάζει ποτέ με ιστορία όταν τη ζεις,
είπε ο Αμερικανός πολιτικός John W. Gardner.
Έτσι, πολλά
θα γίνουν μέχρι τις εκλογές του Μάη, μα κάποιοι στην προσπάθειά τους να βγάλουν
τρελό τον "τρελό" αγνοούν ότι γράφουν ιστορία θέτοντας εαυτούς εκτός
πραγματικότητας. Και για να τους προλάβω, θα επιχειρήσω να προσεγγίσω από τώρα
την κατάληξη: Όσες προσπάθειες και αν γίνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση, το
νερό μπήκε στο αυλάκι.
Η δημοτική αγορά Χαλκίδας θα φτιαχτεί!
Το παρόν μπορεί να γράφεται από τα εφήμερα, η
ιστορία, όμως, γράφεται από τα διαχρονικά. Και στο θέμα της Δημοτικής Αγοράς,
θα γράψει "Παγώνης".
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου