Το Περιφερειακό Χωροταξικό είναι χωρίς (ουσιαστική) σημασία για την Εύβοια. Άλλος είναι ο δρόμος.

Σχόλιο του Δημήτρη Ι. Κατσούλη

Πρόσφατα υπογράφηκε από τους Υπουργούς Σταθάκη  και Φάμελο η Απόφαση έγκρισης του Περιφερειακού Χωροταξικού Σχεδίου της Στερεάς Ελλάδας. Δόθηκε μάλιστα στη δημοσιότητα και ένα αρκετά συνοπτικό Ενημερωτικό Σημείωμα. Το ακριβές και αναλυτικό περιεχόμενο του Σχεδίου δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί.

Στην Εύβοια, διάβασα ότι αυτό το Χωροταξικό σχεδόν φέρνει τα πάνω κάτω και αναγνωρίζει διπλό ρόλο στην Χαλκίδα, εννοώντας προφανώς τον ίδιο ρόλο που έτσι και αλλιώς έχει δεκαετίες τώρα. Ίσως το ότι την αναγνωρίζει ως θαλάσσια πύλη!!! να είναι το καινούργιο αλλά συνάμα και το κενό περιεχομένου. Ο ρόλος αυτός που ανήκει στην ανατολική ακτή της Εύβοιας με αιχμή την Κύμη για να κατακτηθεί προϋποθέτει δημόσιες υποδομές ιδίως στον τομέα των μεταφορών που δεν φαίνεται να έχουν πρακτικό ορίζοντα υλοποίησης. Το εάν έχουν βελτιωθεί ίσως ορισμένες λεκτικές διατυπώσεις δεν σημαίνει ότι άλλαξε η μεταχείριση της Εύβοιας και της Χαλκίδας.

Βιώνοντας πλέον την πιο παρακμιακή περίοδο της πολιτικής όπου όλα είναι διακύβευμα της επικοινωνιακής συναλλαγής του «κατοστάρικου» σημασία έχουν οι τίτλοι και καθόλου το περιεχόμενο.

Το Περιφερειακό Σχέδιο της Στερεάς Ελλάδας δεν άλλαξε πάντως την κυρίαρχη αντίληψη και την πραγματική θέση της Εύβοιας και της Χαλκίδας στο περιφερειακό γίγνεσθαι. Για να άλλαζε έπρεπε κατά τη διάρκεια της εκπόνησής του να είχε ασκηθεί η πρέπουσα σε περιεχόμενο και ένταση παρέμβαση της Πολιτικής Εύβοιας αλλά αυτό τελικά παρέμεινε όνειρο θερινής νυκτός διότι τέτοιας δεινότητας και προοπτικής  Πολιτική Εύβοια δεν υπάρχει. Έτσι αρκεστήκαμε σε συνθήματα, γκρίνια, κατεβατά αιτημάτων και στο τέλος άντε να πανηγυρίσουμε για τίτλους παραγράφων που αγνοούμε το περιεχόμενό τους. Συνεπώς πορευόμαστε στα ίδια.

Εν τούτοις εξακολουθώ να πιστεύω – ίσως ρομαντικά- ότι ακόμη και ο χειρότερος σχεδιασμός μπορεί να αποκτήσει άλλο περιεχόμενο όταν υπάρξουν ιδέες, παραγωγή σοβαρού και αυτόνομου πολιτικού σχεδίου, συμμετοχή της κοινωνίας και σταθερός προσανατολισμός στην διεκδίκηση. Δηλαδή όλα αυτά που δεν υπήρξαν διαχρονικά.

Ο δρόμος αυτός μπορεί να χαραχθεί αρκεί να υπάρξουν διαβάτες με σαφή προσανατολισμό και κυρίως πολιτική οξυδέρκεια. Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας  χρειάζεται βαθιά Αλλαγή και νέο πρότυπο Ηγεσίας ικανό να επενδύσει σε νέα συνεκτική περιφερειακή συνείδηση στην οποία πάντως δεν θα είναι στο περιθώριο η Εύβοια. Ο δρόμος αυτός πρώτα αφορά τις πολιτικές και τις αντιλήψεις περιφερειακής διακυβέρνησης και μετά, ίσως χωρίς σημασία, την προέλευση των προσώπων. Για τις Πολιτικές λοιπόν πρέπει να μιλήσουμε. Και κυρίως να μιλήσουμε.